شناسايي عوامل موثر بر گزارشگري پايداري شركت‌هاي داروسازي: كاربرد تركيبي روش‌هاي تصميم‌گيري چند معياره و دلفي

زمينه و هدف: امروزه يكي از مهمترين نگراني‌ها در صنعت دارو، دستيابي به پايداري است و صنعت داروسازي به عنوان يك بخش پيش‌رو در گزارشگري پايداري شركتي شناخته شده‌است. هدف اين پژوهش شناسايي، استخراج، پالايش، اولويت بندي و تحليل عوامل اجتماعي و خصوصيات شركتي موثر در گزارشگري پايداري شركت هاي داروسازي ايران بوده است. روش پژوهش: مطالعه حاضر به صورت مقطعي در پائيز سال 1399 انجام شد. از قاعده خبرگي و در دسترس بودن به منظور نمونه گيري و از روش نمونه گيري گلوله برفي به منظور انتخاب نمونه استفاده گرديد. به منظور شناسايي و استخراج عوامل اجتماعي و خصوصيات شركتي موثر از روش تحليل محتوا و مرور ادبيات پژوهش استفاده شد. از روش پيمايشي با ابزار پرسشنامه محقق ساخته از 40 نفر از خبرگان حوزه پژوهش نظرخواهي شده است. به منظور پالايش اوليه عوامل مؤثر از روش دلفي استفاده و براي تحليل داده ها از روش فرآيند تحليل شبكه مبتني بر ديمتل فازي استفاده شده است. يافته‌ها: از نظر تعامل قوي، معيار همكاري هاي دانشگاه و صنعت رتبه اول، و معيارهاي نوآوري پايدار و همكاري با ساير شركت ها در مكان هاي بعدي قرار گرفتند. در اين مطالعه معيارهاي سودآوري، شدت تحقيق و توسعه و اهرم مالي به عنوان متغيرهاي علّي قوي و معيارهاي عملكرد اجتماعي، نوآوري پايدار و سن شركت به عنوان متغيرهاي علّي ضعيف و گزارشگري پايداري به عنوان متغير معلول در نظر گرفته شدند. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه شركت‌هاي داروسازي ايراني براي دستيابي به اهداف توسعه پايدار، بايستي ارائه مداوم و منظم گزارشگري پايداري ساليانه را مورد تاكيد قرار دهند و در اين راستا لازم است عوامل كليدي چون معيار همكاري هاي دانشگاه و صنعت، معيارهاي نوآوري پايدار و همكاري با ساير شركت‌ها به عنوان اولويت‌هاي اساسي مد نظر قرار گيرد.