مريم مجدليه در متون آپوكريفا از نگاهي زنانه‌نگر

دين و پيوند آن با فرهنگ از نگاهي نو مي تواند در تبيين جايگاه زنان در جامعه بررسي شود؛ به ويژه آنكه غالب متون ديني به دست مردان نگاشته شده و اين تلقي مردانه از دين بر وضعيت زنان تاثير نهاده است. در مطالعات فمينيستي، نگرشي جديد در خصوص بررسي نقش زنان در متون ديني، جهت احياي تجارب ديني زنانه شكل گرفت تا به اين واسطه جايگاه زنان در جامعۀ ديني بهبود بخشيده شود. از اين رو، در مطالعات مسيحي نه تنها اين موضوع در بازخواني زنانه از عهد جديد مورد توجه قرار گرفت، بلكه در ساير متون ديني از جمله متون آپوكريفا نيز چنين كوششي فراگير شد. در اين زمينه، پژوهشگران بر اين باور هستند كه گرچه متون آپوكريفا اعتبار متون رسمي را نداشته اند، به جهت روايتي متفاوت از جامعۀ صدر مسيحيت، از آنجايي كه بازتاب دهندۀ تفكر بخشي از نخبگان آن روزگار هستند، از منظر علمي جهت مطالعۀ افكار و عقايد جامعۀ مسيحيت نخستين از اهميتي خاص برخوردارند. در اين متون چنين برمي آيد كه در ميان زنان آن زمان، مريم مجدليه شخصيتي جنجالي بوده است. با بررسي ديدگاه نويسندگان اين متون، مي توان به الگوي مناسبي از تجارب ديني زنانه در آن دوره دست يافت. در پژوهش حاضر با روش توصيفي ـ تحليلي، پس از بيان چگونگي رابطۀ مريم مجدليه با عيسي مسيح نگرش جديدي دربارۀ شخصيت مريم مجدليه از نگاه زنانه نگر در چهار محوري كه مورد توجه متفكران فمينيست قرار گرفته است، به دست مي دهيم.