تأملي بر بايسته هاي سلوك در رسالۀ الطير ابن‌سينا

ابن سينا از فيلسوفان نادري است كه بر اساس معرفت نفس، راز تجربۀ شخصي خود را در قالب رساله هاي سه گانۀ تمثيلي آورده است. رسالۀ الطير ابن سينا يكي از رسائل عرفاني اوست كه حالات عرفاني انسان و نحوۀ سير و سلوك آدمي به سوي حق را در قالب تمثيلي زيبا ترسيم مي نمايد. در اين رساله، سالك به پرنده اي تشبيه مي شود كه با رهايي از وابستگي هاي اين دنيايي و با كمك پير و مرشد طريقت، خود را به مطلوب حقيقي مي رساند. در اين مقاله برآنيم برخي از ديدگاه هاي عرفاني ابن سينا را در فرايند سير عرفاني عارف در رسيدن به مرتبۀ عالي حقيقت  تبيين نماييم. اين نوشتار پس از طرح كليات و شرح مختصري از اصل داستان، به ارائۀ تفسير و تحليل داستان پرداخته و ديدگاه ها و عناصر اصلي عرفاني ابن سينا را  بيان خواهد نمود.