رابطه حمايت اجتماعي با تاب‌آوري اجتماعي زنــان آســيب ديــده از سيل (مورد مطالعه: شهرستان دلگان)

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه حمايت اجتماعي با تاب‌آوري اجتماعي زنـان آسيب ديده از سيل انجام شده است. جامعه آماري پژوهش، تمامي زنان شهري و روستايي بالاي 15 سالِ آسيب ديده از سيل سال 1399 در شهرستان دلگان بود كه تعداد آن‌ها 34280 نفر برآورد شد. براي نمونه آماري پژوهش 256 نفر به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها شامل مقياس حمايت اجتماعي ادراك شده و مقياس تاب‌آوري كونور و ديويدسون بود. داده‌ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و روش تحليل مسير در محيط نرم افزار ايموس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه بين حمايت خانواده با تاب‌آوري رابطه مستقيم وجود دارد. همچنين حمايت دوستان با تاب‌آوري (روابط ايمن و تأثيرات معنوي) و حمايت ديگران با تاب‌آوري (شايستگي فردي، كنترل و تأثيرات معنوي) زنان سيل ديده رابطه معكوس دارد. از سوي ديگر بين حمايت ديگران با تاب‌آوري (روابط ايمن) رابطه مستقيم مشاهده شد. در مجموع نتايج نشان دهنده رابطه مثبت حمايت اجتماعي با تاب‌آوري زنان آسيب ديده از سيل بود.