مقايسه الگوي سني- جنسي تمايل به تغيير شغلي دانش‌آموختگان آموزش عالي و آموزش عمومي در ايران

يكي از منابع مهم در توسعه اقتصادي و اجتماعي هركشوري، سرمايه انساني آن است. امروزه، به دليل تغيير تكنولوژي، افزايش جمعيت فعال از نظر اقتصادي و تغييرات در ساختار شغل، به نوبه خود، تمايل به تغيير شغل طي دوره‌ها و درگروه‌هاي سني مختلف دچار تغيير شده است. هدف اصلي اين تحقيق، تحليل تفاوت‌هاي سني و جنسي الگوي تمايل به تغيير شغل، در بين دانش‌آموختگان داراي تحصيلات عالي و مقايسه آن با دانش‌آموختگان داراي تحصيلات عمومي كشور در دوره 1394-1384 مي‌باشد. داده‌هاي پژوهش، مبتني بر داده‌هاي طرح آمارگيري نمونه‌اي نيروي‌كار مركز آمار ايران، طي دوره 1384 تا 1394 بوده است. جامعه آماري تحقيق را تعداد كل نمونه شاغلان دانش‌آموخته داراي تحصيلات عالي و عمومي واقع درگروه‌هاي سني 5 ساله20 تا 64 ساله تشكيل مي‌دهد كه 1525858 نفر مي‌باشند. يافته‌هاي تحقيق نشان داد، الگوي سني جنسي تمايل به تغيير شغلي دانش‌آموختگان داراي تحصيلات عالي با دانش‌آموختگان داراي تحصيلات عمومي بر حسب سن، جنس و نوع شغل با كنترل دوره، معنادار و متفاوت بود. بطور متوسط، تمايل دانش‌آموختگان داراي تحصيلات عالي به جستجوي‌كار ديگر، حدود 15 درصد و براي دانش‌آموختگان داراي آموزش عمومي، حدود 22 درصد بدست آمده است. توجه كافي به اهميت و اثرگذاري عوامل جمعيت‌شناختي بر بازاركار نيروي‌انساني در بدنه سياست‌گذاري‌هاي كلان اقتصادي و اجتماعي كشور، از مهمترين توصيه‌هاي سياستي تحقيق، به شمار مي‌آيد.