اقدامات امام كاظم (عليه‌السلام) در راستاي اثبات امامت ايشان در منابع شيعه و اهل سنت

«امام كاظم» (عليه‎السلام) در ابتداي امامت، با چالش‌هايي روبه رو بوده اند كه اين چالش‌ها موجب شده است تا اقدامات ايشان به عنوان قرينه فعلي علاوه بر دلايل نقلي مورد توجه باشد. اهداف اصلي تحقيق، چگونگي و دلايل امامت امام موسي بن جعفر (عليه‎السلام) و نيز اقدامات ايشان در اثبات اين موضوع با استفاده از منابع شيعه و اهل سنت است. سوال اصلي اين تحقيق نيز بدين شرح است كه «مهمترين اقدامات امام كاظم (عليه‌السلام) در راستاي اثبات امامت ايشان با توجه به چگونگي و دلايل امامت ايشان در منابع شيعه و اهل سنت چيست؟» اين تحقيق با روش توصيفي، تحليلي و تطبيقي، به اين نتيجه دست‌يافت كه براي انتخاب امام، شرايطي مانند «وصيت، علم خاص، ودايع و سن» به‌عنوان ملاك تعيين‌شده كه بنا به دلايل قدرمتيقن، مشخص مي‌شود كه امام كاظم (عليه‎السلام) شرايط امامت را داشته است. علاوه بر احاديث و دلايل منقول در قبال امامت ايشان، مهمترين اقدامات ايشان كه عبارت است از وارستگي مادي و سياسي، شفاف‌سازي در غصب حكومت شيعيان، مقابله علمي با جريان‌هاي انحرافي و فرقه‌هاي مختلف شيعه، مناظره با خلفاي عباسي و انتخاب رويكرد تقيه، گوياي اين است كه طرز فكر امام كاظم (عليه‌السلام) طرز فكر يك «ولي، امام و زعيم» امت است؛ زيرا از يك‌سو جامعه شيعيان را از طريق تقيه و وكالت مديريت كرده و از طرفي، براي اثبات حقانيتشان از طرق مختلف مانند مناظره و شجاعت در بيان، تلاش نموده و ازنظر علمي و فرهنگي نيز با بزرگ‌ترين چالش زمان خود، مقابله نموده و خط‌مشي آگاهانه‌اي را بنيان‌گذاري نموده‌اند.