مطالعه زوال بلوط Quercus brantii Lindl.)) در ارتباط با خصوصيات خاك و پاسخ‌هاي اكوفيزيولوژيك آن

به‌منظور بررسي ارتباط خصوصيات فيزيكي و شيميايي خاك و همچنين ويژگي‌هاي اكوفيزيولوژيكي درختان بلوط با پديدۀ خشكيدگي در منطقۀ مله‌شبانان، 30 قطعه ‌نمونۀ مربعي به روش منظم‌ تصادفي به مساحت 2500 متر مربع و با استفاده از شبكه‌اي به ابعاد 200×200 متر مربع انتخاب شد. به كمك سامانۀ اطلاعات جغرافيايي (GIS) نقشۀ واحدهاي همگن منطقه تهيه شد. درصد خشكيدگي در هر قطعه ‌نمونه محاسبه شد و نمونه‌برداري از خاك و برگ درختان انجام گرفت. برخي از خصوصيات فيزيكي و شيميايي خاك مانند بافت، هدايت الكتريكي، اسيديته، وزن مخصوص ظاهري، درصد خلل‌و‌فرج، كربن و مواد آلي و غلظت عناصر كلسيم، منيزيم، فسفر، پتاسيم، نيتروژن و سديم اندازه‌گيري شد. آنزيم‌هاي پراكسيداز، كاتالاز، آسكوربات‌پراكسيداز، مالون‌دي‌آلدهيد، اسيد آمينۀ پرولين، كلروفيل a، b، كلروفيل كل و رنگدانۀ كاروتنوئيد و غلظت عناصر كلسيم، منيزيم، فسفر، پتاسيم، نيتروژن و سديم در برگ درختان سنجش شد. نتايج نشان داد كه بين طبقات مختلف خشكيدگي از نظر متغيرهاي درصد رس، درصد شن، كلسيم و نسبت نيتروژن به فسفر برگ و غلظت مالون‌دي‌آلدهيد اختلاف معني‌داري وجود دارد. كلسيم برگ با افزايش طبقات خشكيدگي افزايش يافت، درحالي ‌كه مالون‌دي‌آلدهيد ابتدا افزايش و سپس كاهش نشان داد. نتايج تحليل تطبيقي متعارفي (CCA) نيز نشان داد كه فراواني درختان در طبقات خشكيدگي بالا و تعداد درختان كاملاً خشكيده با وزن مخصوص ظاهري و درصد رس ارتباط مستقيم و با تخلخل، درصد شن و ميزان منيزيم، پتاسيم و نيتروژن خاك ارتباط معكوس دارد.