پيشگيري از سوء استفاده هاي جنسي از كودكان در سياست جنايي ايران و اسناد بين المللي

زمينه و هدف: كودكان از آسيب‌پذيرترين اقشار جامعه هستند كه به دلايل مختلف چون ضعف قواي جسماني، نداشتن قوه تحليل و استدلال كافي همواره مورد سوءاستفاده قرار مي‌گيرند. ضعف قوانين و مقررات و البته، ناتواني ضمانت اجراها از سوي ديگر بيش‌ازپيش به اين موضوع دامن مي‌زند. بر اين مبناء، به دنبال پاسخ به اين سؤال هستيم كه به منظور پيشگيري از سوءاستفاده جنسي از كودكان چه سازوكارهايي در سياست جنايي ايران و اسناد بين‌المللي قابل‌مشاهده است؟روش: باتوجه به ماهيت موضوع، پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و به لحاظ گردآوري اطلاعات به روش اسنادي و از طريق مطالعه قوانين و منابع معتبر انجام شده و اطلاعات به‌دست‌آمده به صورت توصيفي تحليلي مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفته است.يافته‌ها و نتايج: به منظور پيشگيري از سوءاستفاده جنسي از كودكان در معاهدات بين‌المللي و سياست جنايي ايران سازوكارهايي صورت گرفته است. مهمترين اين معاهدات شامل كنوانسيون حقوق كودك، پروتكل الحاقي درباره فروش، فحشا، هرزه‌نگاري كودكان و پروتكل الحاقي به كنوانسيون جرائم سازمان‌يافته فراملي (پالرمو) مي‌باشد. سياست ايران در پيشگيري كيفري شامل جرم‌انگاري در قوانين مختلف از جمله (مبارزه با قاچاق انسان، قانون مجازات اسلامي و قانون حمايت از اطفال و نوجوانان) مي‌باشد. پيشگيري غيركيفري نيز شامل پيشگيري وضعي (اقدامات پيشگيرانه پيرامون قاچاق و نظارت بر اماكن توريستي) و پيشگيري اجتماعي شامل (اقدامات آموزش‌محور، نقش رسانه‌هاي اجتماعي، ارتقاء بنيان‌هاي فرهنگي و مذهبي و اقدامات مبتني بر فقرزدايي) مي‌باشد.