تحليل ساختاري پيشگيري از فساد اداري ( مورد مطالعه شهر تهران)

زمينه و هدف: فساد اداري يكي از مقوله‌هاي مهم در عرصه مسائل ادارات و موسسات دولتي و خصوصي است كه همواره موجب بروز مشكلاتي را در سيستم معاملات دولتي ايجاد نموده است. بر همين اساس اين پژوهش با هدف تحليل ساختاري پيشگيري از فساد اداري در حقوق كيفري ايران انجام شده است. روش: اين پژوهش كاربردي و توصيفي از نوع پيمايشي محسوب مي‌شود و براي آزمون فرضـيات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده و جامعه آماري تحقيق از 285 هزار نفر از كارمندان دولتي در شهر تهران هستند كه 384 نفر از آنها به كمك فرمول كوكران به شيوه نمونه‌گيري سهميه‌اي بوده است. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش‌هاي آماري مدلسازي معادله ساختاري به كمك نرم افزار AmosGraphics استفاده شده است.يافته‌ها و نتايج: يافته‌هاي اين پژوهش در بخش نظري كه به عنوان پشتوانه نظري فرضيات در نظر گرفته شده است؛ پيشگيري از فساد اداري متاثر از متعيرهاي؛ تدابير پيشگيرانة وضعي از فساد اداري در اسلام، تدابير پيشگيرانة وضعي از فساد در قانون ارتقاي سلامت، تدابير پيشگيرانة كيفري از فساد در قانون ارتقاي سلامت و بكارگيري تدابير پيشگيرانة حقوق كيفري انگلستان بوده است كه در بين اين متغيرها در بخش كمي پژوهش اثر تدابير پيشگيرانة كيفري از فساد در قانون ارتقاي سلامت بر تبيين پيشگيري از فساد اداري در حقوق كيفري ايران با ضريب 0.46 اثر مستقيم و معناداري داشته است.