تبيين راهبردهاي توزيع قدرت اجتماعي در بين اقوام ايراني باتاكيد برسياست هاي كلي نظام

قدرت داراي ابعاد گوناگوني است، منظور ما در اينجا بعد حكمراني مردمي و اجتماعي آن است كه از آن به قدرت اجتماعي ياد مي‌شود. بلوچ‌ها ازجمله اقليت‌هاي قومي تأثيرگذار در مناسبات جامعه ايران محسوب مي‌شوند، توزيع قدرت در اين منطقه به‌صورت دوسطحي است به اين معني كه قدرت به دو طيف رسمي و غيررسمي تقسيم مي‌شود، سطح رسمي كه از سلسله‌مراتب تقسيمات كشوري توسط حكومت مركزي پيروي مي‌كند و سطح غيررسمي كه بر مبناي قوميت و مذهب شكل‌گرفته است. هدف اين پژوهش تبيين راهبردهاي توزيع قدرت اجتماعي در بين اقوام ايراني باتاكيد برسياست هاي كلي نظام است كه اين مطالعه به صورت موردي اقوام بلوچِ ساكن جنوب شرق كشور را مورد بررسي قرار مي دهد.اين پژوهش از نوع پژوهش‌هاي كيفي است كه با استفاده از رويكرد مبتني بر نظريه داده بنياد انجام شد. جامعه آماري شامل افراد متخصص و صاحب‌نظر درزمينه مسائل اقوام و مذاهب شامل اساتيد دانشگاه، مسئولين اجرايي و امنيتي استان و صاحب‌نظران حوزه مذكور از عزيزان بلوچ ساكن در منطقه بود كه با استفاده از رويكرد نمونه‌گيري هدفمند درمجموع تعداد 17 نفر به‌عنوان مشاركت‌كنندگان در پژوهش انتخاب شدند. داده‌ها به روش مصاحبه با هدايت كليات و به‌صورت نيمه ساختاريافته گردآوري‌شده و با بهره‌گيري از روش تحليل محتوا موردبررسي قرار گرفت.مقوله محوري مطالعه، چگونگي توزيع قدرت غيررسمي موجود در ميان قوم بلوچ ساكن در ايران است كه نهايتا منجر به شناسايي چهار طيف قدرت شامل: نخبگان مذهبي، نخبگان قومي، نخبگان علمي و نخبگان اقتصادي گرديد.