طراحي الگوي پارادايمي توسعه گردشگري روستايي با رويكردتحقق سياست هاي كلي تشويق سرمايه گذاري

يكي از گام هاي اساسي در توسعه و پيشرفت هر منطقه اي، استفاده بهينه از كليه امكانات و منابع آن با مديريت علمي و صحيح است. گردشگري روستايي به عنوان راهبردي مطلوب براي توسعه‌ي جوامع روستايي، توجه مديران محلي را براي توسعه‌ي آن افزايش داده است. هدف پژوهش ارائه الگوي پارادايمي توسعه گردشگري روستايي با رويكردتحقق سياست هاي كلي تشويق سرمايه گذاري مي باشد روش پژوهش كيفي و گراندد تئوري مبتني بر روش شناسي تفسيري ميباشد. جمع آوري اطلاعات به روش كتابخانه اي و اسنادي و مصاحبه ساختاريافته ميباشد. جامعه آماري اين پزوهش 18 نفر از خبرگان و صاحب نظران گردشگري و اساتيد خبره در اين زمينه مي باشد كه با روش نمونه گيري گلوله برفي انتخاب شدند.ابزار جمع آوري اطلاعات مصاحبه نيمه ساختار يافته برگرفته از مباني نظري ميباشد. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و از نوع توصيفي-تحليلي ميباشد. نتايج اين تحقيق نشان داد عوامل علي نظير ( اقتصادي ، اجتماعي، فرهنگي، زيست محيطي) بر راهبرد مقوله هايي مانند ( اموزش هاي بوم گردي، نظام مديريت يكپارچه،تدوين قوانين ) با نقش مداخله گري دولت شامل (سياست ها، حمايت ها،ايجاد زيرساخت ها)با پيامدهايي مانند (فرهنگي ،اقتصادي ، اجتماعي، زيست محيطي) بر توسعه بوم گردي تاثير دارد.