بررسي ارتباط همزمان تاب‌آوري و رشد اقتصادي با تأكيد بر سرمايه‌گذاري خارجي

با توجه به اهميت رشد اقتصادي پايدار براي هر كشوري، اقتصاددانان تلاش مي‌كنند ميزان تأثيرگذاري متغيرهاي مختلف را بر رشد اقتصادي مورد بررسي قرار داده و نظام تصميم‌گيري و تصميم‌سازي خود را بر روي آن متمركز كنند. سياست‌گذاران اقتصادي در ايران نيز در جهت دستيابي به اهداف اقتصادي چشم‌انداز 1404، رشد 8 درصدي توليد ناخالص داخلي را در برنامه‌هاي 5 ساله‌ي كشور هدف‌گذاري كرده‌اند كه به دلايل مختلفي از جمله فضاي نامناسب كسب و كار و ساختار نامناسب اقتصادي و نيز فشارهاي خارجي از طرف كشورهاي سلطه‌گر تاكنون به صورت پايدار محقق نشده است و فاصله‌ي قابل توجهي با آن وجود دارد. يكي از مؤلفه‌هاي شتاب‌دهنده و ملزومات رشد اقتصادي در ادبيات علم اقتصاد، تكيه بر شناخت و احياي ظرفيت‌ها و افزايش انواع سرمايه‌گذاري داخلي و خارجي در اقتصاد است. نقش سرمايه‌گذاري خارجي در بندهاي 10 و 12 سياست‌هاي كلي اقتصاد مقاومتي و تأثير آن بر مقاومت اقتصادي تصريح شده است كه مي‌تواند بستر رشد اقتصادي پايدار را فراهم كند. در اين مقاله با استفاده از روش سيستم معادلات همزمان به بررسي تأثيرپذيري رشد اقتصادي از تغييرات سرمايه‌گذاري خارجي و شاخص تاب‌آوري در اقتصاد ايران طي سال‌هاي 1399-1375 پرداخته شده است. نتايج اين پژوهش، بيانگر رابطه مثبت و معنادار رشد اقتصادي با تاب‌آوري، درجه باز بودن اقتصاد و نرخ رشد سرمايه فيزيكي است. همچنين در معادله دوم نيز بين رشد اقتصادي و تاب‌آوري ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد.