بررسي تاثير الگوهاي آموزش تلفيقي با روش آموزش سنتي بر خلاقيت دانش‌آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير آموزش تلفيقي در مقايسه با تدريس سنتي در درس فارسي بر خلاقيت دانش آموزان بود. اين پژوهش ازلحاظ هدف كاربردي و به روش نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل انجام شد. جامعه آماري شامل 1012 نفراز دانش آموزان دختر پايه سوم ابتدايي كه در سال تحصيلي 1400-1399 مشغول تدريس در مدارس غيردولتي شهرستان سيرجان بودند كه 20 نفر به‌عنوان نمونه به‌صورت تصادفي انتخاب شدند كه تعداد 10 نفر به‌طور تصادفي و برابر در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفته‌اند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه بوده خلاقيت عابدي بوده كه روايي محتوايي آن مورد تأييد متخصصين از جمله استاد راهنما و استاد مشاور قرار گرفت. بررسي مقادير آلفاي كرونباخ نشان مي‌دهد كه ميزان پايايي از حداقل 0.77 براي قابليت سيالي تا حداكثر 0.89 براي خلاقيت كل به‌دست‌آمده است. نتايج پژوهش نشان داد كه روش آموزش تلفيقي بر خلاقيت تأثير معنادار دارد. سطح معني‌داري مفروض در اين پژوهش مقدار 0.05 انتخاب شد كه سطح معني‌داري آزمون كمتر از 0.05 (0.001 p) به دست آمد و نشان از تفاوت ميانگين‌ها و اثربخشي مداخله داشت. ميزان خلاقيت بين دانش‌آموزاني كه به روش تلفيقي آموزش‌ديده بودند بيشتر از دانش‌آموزاني بود كه به روش سنتي آموزش‌ديده بودند. بنابراين پيشنهاد مي‌گردد كه معلمان مدارس از اين روش در خصوص ارتقاء سطح خلاقيت دانش آموزان بهره ببرند.