تاثير خستگي القايي بر متغيرهاي نيروي عمودي عكس العمل زمين و ميزان بار وارد شده هنگام فرود متقاطع

هدف از مطالعۀ حاضر، بررسي اثر خستگي القاشده بر مؤلفه‌هاي نيروي عكس‌العمل و نرخ بارگذاري در حين فرود بود. ۱۵ نفر مرد سالم در اين مطالعه شركت كردند. نقاط اوج و فرود نيروي عكس‌العمل، زمان رسيدن به آن‌ها و نرخ بارگذاري در آزمودني‌ها، قبل و بعد از خستگي با صفحه نيروي كيستلر استخراج شدند. نتايج مؤيد كاهش حداقلي نيروي عمودي عكس‌العمل در تماس پنجۀ پا با زمين و افزايش حداقل نيروي عمودي عكس‌العمل در تماس پاشنۀ پا با زمين (Fz4) بود. همچنين نتايج نشان داد در افرادي كه در معرض خستگي قرار دارند، زمان رسيدن به حداقل نيروي عمودي عكس‌العمل در تماس پاشنه با زمين سريع‌تر است. تغيير مؤلفه‌هاي نيروي عكس‌العمل و زمان رسيدن سريع‌تر به نيروي عكس‌العمل عمودي هنگام تماس پا با زمين خود عاملي خطرزا در پرش يا فرودها تلقي مي‌شوند. بنابراين ارائۀ راه كارهاي پيشگيري از اين عامل خطر مي‌تواند نقشي بسيار مهم ايفا كنند. بنابراين، پيشنهاد مي‌شود بازخورد حاصل از تغييرات اين پارامترهاي بيومكانيكي مكمل راه كارهاي درمان و پيشگيري از اين عوامل خطر در فعاليت و بازتواني درمانگران، فيزيوتراپ‌ها و ساير گروه‌ها شود.