بررسي تأثير زمان شروع پاشش در موتور احتراق تراكمي كنترل واكنشي بر ظرفيت بازيافت حرارت هدر رفته

اين موضوع قابل توجه مي‌باشد كه حدود يك سوم از انرژي ورودي به سيلندر يك موتور احتراق داخلي به كار مفيد تبديل مي‌گردد و مابقي انرژي به روش‌هاي مختلفي تلف مي‌شود. بنابراين ارائه راه‌حل‌هايي كه بتواند بخشي از انرژي تلف شده موتور را بازيابي كند قابل توجه و مفيد مي‌باشد. در اين مطالعه به بررسي تأثير زمان شروع پاشش در موتور اشتعال تراكمي كنترل واكنشي بر ظرفيت حرارت هدر رفتي بازيافتي پرداخته شده است. پس از صحت‌سنجي نتايج، زمان شروع پاشش سوخت ديزل تغيير داده شده و اثرات آنها بر روي نابودي اگزرژي، ضريب بهره‌وري، توان خروجي از موتور و آلاينده‌هاي توليدي مورد مطالعه قرار گرفته است. نتايج نشان دادند كه با زودهنگام كردن زمان شروع پاشش سوخت پارامترهاي همانند بازده قانون اول ترموديناميك و آلاينده‌هايي از قبيل هيدروكربن‌هاي‌نسوخته و كربن‌مونواكسيد به ترتيب افزايش و كاهش پيدا كرده‌اند. به علاوه اگزرژي حاصل از انتقال حرارت به دليل بالا بودن انتقال حرارت در اثر بالا بودن دماي بار داخل سيلندر، افزايش يافته و همچنين بالا بودن دما باعث شده است كه بازگشت‌ناپذيري به دليل افزايش تعداد واكنش‌هاي شيميايي افزايش يابد. زودهنگام كردن زمان آغاز پاشش سوخت، ضريب بهره‌وري سيستم را افزايش داده است.