مطالعه آزمايشگاهي تزريق بخار آب و تركيبات نفتي توسط نبولايزر بر راندمان و آلايندگي شعله گاز طبيعي

استفاده از گاز طبيعي به جاي سوخت‌هاي مايع و جامد، باعث كاهش راندمان حرارتي شده و توليدكنندگان صنعتي را با مشكلات زيادي مواجه نموده است. در اين پژوهش با استفاده از تكنولوژي نبولايزر كه به طور شايع براي انتقال دارو در بيماران ريوي استفاده مي‌شود، اثر تزريق تركيبات نفتي و بخار آب، بر بازده حرارتي و توليد آلاينده‌ها در شعله گاز طبيعي مورد بررسي قرار گرفته است. دستگاه نبولايزر باعث ايجاد برش‌هاي ميكروني مايع تزريقي مي‌گردد و با توجه به كاهش قطر ذرات، وجود جريان به شدت آشفته خروجي و اختلاط مناسب تركيبات، اثرگذاري تزريق جهت افزايش بازده و كاهش آلاينده‌ها افزايش مي‌يابد. در نمونه بستر آزمون، تزريق يك درصد وزني تركيبات نفتي به شعله گاز طبيعي توسط دستگاه نبولايزر، موجب افزايش 2.5 درصدي راندمان حرارتي، كاهش 12 درصديدماي گازهاي خروجي از دودكش، كاهش 13 درصدي آلاينده ناكس و افزايش آلاينده مونواكسيد كربن به ميزان 6 درصد خواهد شد، همچنين تزريق 2 درصد وزني قطرات آب به همراه 1 درصد وزني تركيبات نفتي، موجب افزايش بيش از يك درصد بازده حرارتي، كاهش 6 درصديدماي گازهاي خروجي از دودكش، كاهش بيش از 42 درصد آلاينده ناكس و كاهش آلاينده مونواكسيد كربن به ميزان 26 درصد خواهد شد.