بررسي تجربي تابش گونه‌هاي احتراقي در تعيين نسبت هم‌ارزي در مشعل شعله سطحي

در پژوهش حاضر گونه‌هاي مهم احتراقي با سنجش تابش مشعل سوراخ‌دار بررسي شده است. تابش بكمك طيف سنجي فيبر نوري روي يك بستر آزمون داراي مشعل با فناوري جديد مورد استفاده در ديگ‌هاي چگالشي، تحليل شده است. از نورتابي شيميايي براي سنجش گونه‌هاي احتراقي OH*، CH*، ، و   استفاده شده است. به ازاي نسبت‌هاي مختلف هم‌ارزي و در توان‌هاي 11-16 كيلووات از مشعل، شدت تابش گونه‌ي  كه نقش مهمي در تعيين نرخ حرارت آزاد شده از شعله دارد، اندازه‌گيري شد كه شدت بيشينه در محدوده 0.85 Φ 0.78 در تمامي مقادير توان مشعل به دست آمد. همچنين بيشترين شدت تابش راديكال OH* كه در مراجع بيان‌گر دومين شاخص تعيين كننده‌ي نرخ حرارت آزاد شده از مشعل است، در محدوده 0.85 Φ 0.77 در توان‌هاي كاري مشعل مي‌باشد كه در تطابق بسيار خوبي با محدوده‌ي بيشينه‌ي  است. همچنين بيشترين محدوده دماي شعله در محدوده‌ي 0.87 Φ 0.78 با استفاده از ترموكوپل اندازه‌گيري شد كه با نتايج گونه‌هاي OH* و  در ارزيابي بيشترين نرخ حرارت آزاد شده از شعله تطابق مناسبي دارد. بعلاوه، نسبت شدتOH*/CH*  به صورت مستقل از توان مشعل به دست آمد كه توسط ساير محققين نيز تأييد شده است. بنابراين مي‌توان با سنجش تابش شعله، به نسبت هم‌ارزيِ آن پي برد.