شبيه‌سازي يك بعدي احتراق تركيب‌هاي مختلف گاز طبيعي غني شده با هيدروژن

توربين‌هاي گازي زميني يكي از پركاربردترين توربين‌ها مي‌باشند كه سوخت اصلي آن‌ها گاز طبيعي است. به دليل تغيير تركيب گاز طبيعي توليد شده در پالايشگاه‌ها در زمان‌ها و مكان‌هاي مختلف، و هم‌چنين تغيير تركيب سوخت در خطوط گازرساني به نيروگاه‌ها، خواص احتراقي تركيب‌هاي مختلف، تغيير كرده و در بعضي اوقات، تاثيرات مضري را برجاي مي‌گذارد. به همين دليل، روش‌هايي پيشنهاد شده است كه تاثيرات منفي احتراق نامطلوب ايجاد شده در سوخت‌هاي هيدروكربني به حداقل برسد كه يكي از اين روش‌ها، تزريق هيدروژن است. هيدروژن به دليل دارا بودن خواصي همچون انرژي اشتعال پايين، واكنش‌پذيري بالا، قدرت نفوذ بالا و سرعت سوزش بالا، يك افزودني خوب براي بهبود احتراق سوخت‌هاي هيدروكربني به شمار مي‌رود. در اين پژوهش نيز سعي شده است كه تأثير دو سينتيك شيميايي مختلف، تأثير تغيير تركيب سوخت گاز طبيعي و هم‌چنين افزودن هيدروژن به منظور بهبود احتراق تركيب‌هاي مختلف سوخت و تأثير فشار بر مشخصه‌هاي احتراقي بررسي شود. مشاهده شده است كه در شرايط كاري درنظر گرفته شده در اين پژوهش، سينتيك جي‌آرآي3 عملكرد بهتري نسبت به سينتيك آرامكومِك1.3 دارد. هم‌چنين افزودن 10 درصد هيدروژن، باعث بهبود خواص احتراقي مورد بررسي از جمله بازه پايداري احتراق، شده است. با افزايش فشار نيز مي‌توان به مقادير بالاتري از دما و سرعت سوزش آرام دست پيدا كرد و بازه پايداري احتراق را گسترش داد.