تأثير تمرين هوازي و مقاومتي همراه با مصرف متفاوت متادون بر فيبرينوژن و نيمرخ ليپيدي مردان معتاد

استفادة مفيد از داروها مثل متادون همراه با تمرينات ورزشي مي‌تواند سطح سلامتي را بهبود بخشد. هدف از اين مطالعه، مقايسة اثر تمرينات متفاوت همراه با مصرف متادون بر فيبرينوژن و نيمرخ ليپيدي مردان معتاد بود. بدين‌منظور 90 مرد معتاد (3 /4 ±36.8 سال) تحت درمان در زندان به‌صورت تصادفي به شش گروه 15 نفره تقسيم شدند: كنترل، معتادان گمنام يا NA، تمرين هوازي+متادون، تمرين هوازي+كاهش متادون، تمرين مقاومتي+متادون، تمرين مقاومتي+كاهش متادون. گروه‌هاي تجربي تمرين را به مدت 12 هفته و 3 جلسه در هفته اجرا كردند. تمرين هوازي شامل 4 تا 8 ست 3 دقيقه‌اي با 9080 درصد ضربان قلب بيشينه روي دوچرخة كارسنج بود. تمرين مقاومتي با 12 تكرار و 3 ست 70 تا 85 درصد يك تكرار بيشينه بود. دادها با نرم‌افزار SPSS و تحليل واريانس چندگانه (MANOVA) و آزمون تعقيبي توكي در سطح معنا‌داري (0.05P≤) تحليل شدند. يافته‌ها نشان داد ميزان ليپوپروتيين پرچگال (HDL) خون در گروه‌هاي تمرين نسبت به گروه كنترل با افزايش معنا‌دار (0.0001P≤) همراه بود. همچنين سطوح ليپوپروتيين كم‌چگال )0.005P≤)، تري‌گليسريد (0.008P≤)، كلسترول تام (0.014 P≤) و فيبرينوژن (0.0001P≤)در گروه‌هاي تمريني نسبت به گروه كنترل با كاهش معنا‌داري همراه بود. همچنين تأثير تمرين هوازي نسبت به تمرين مقاومتي در تمامي متغيرهاي اندازه‌گيري‌شده بيشتر بود.نتايج نشان داد تمرين ورزشي منظم به‌ويژه از نوع هوازي و مقاومتي همراه با كاهش مصرف متادون تأثير مطلوبي بر عوامل التهابي و در نهايت سلامتي و تندرستي افراد معتاد دارد.