تأثير دوازده هفته تمرين تناوبي شديد بر پويايي ميتوكندريايي ميوسيت‌هاي قلبي رت‌هاي ديابتي نوع2

هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير 12 هفته تمرين تناوبي شديد بر بيان ژن‌هاي DRP1, MFN2 و OPA1 در عضلۀ قلبي رت‌هاي نر ويستار ديابتي نوع 2 بود. بدين‌منظور 20 سر رت 10 هفته‌اي (با ميانگين وزن 20±220 گرم) به‌صورت تصادفي به 2 گروه 10 تايي كنترل ديابتي و ديابتي با تمرين تناوبي شديد تقسيم شدند. برنامۀ تمريني به مدت 12 هفته و هفته‌اي 5 جلسه با مدت و سرعت مشخص اجرا شد. 48 ساعت پس از آخرين جلسۀ تمريني، عضلۀ بطن قلب حيوانات از بطن جهت آزمايش‌هاي ژنتيك جدا شد. نتايج پژوهش با استفاده از آزمون T مستقل (0.05P≤) تجزيه‌وتحليل شد. نتايج نشان داد كه تفاوت معناداري در بيان ژن MFN2 ميان گروه‌هاي كنترل ديابتي و ديابتي تمريني وجود نداشت (0.337=P)، اما 12 هفته تمرين به افزايش معنادار بيان ژن پروتئين‌هاي DRP1 (0.001=P) و OPA1 (0.001=P) در رت‌هاي ديابتي منجر شد. به‌طور كلي مي‌توان گفت كه تمرين ورزشي تناوبي شديد ممكن است بيان ژن‌هاي مربوط به پويايي ميتوكندريايي را در بيماري ديابت به‌طور مثبتي تنظيم كند.