تأثير هشت هفته تمرينات HIIT بر عوامل التهابي پسران نوجوان داراي اضافه‌وزن

چاقي از مهم‌ترين چالش‌هاي بهداشت عمومي قرن حاضر است كه سبب افزايش سطوح پلاسمايي سايتوكين‌هاي التهابي و كاهش عوامل ضدالتهابي و آنتي آتروژنيك مي‌شود. احتمالاً تمرينات تناوبي با شدت بالا بتوانند اين تأثيرات مخرب را متوقف يا معكوس كنند. ازاين‌رو هدف از مطالعۀ حاضر بررسي تأثير 8 هفته تمرينات تناوبي بر عوامل التهابي پسران نوجوان داراي اضافه‌وزن است. در يك طرح تحقيقي نيمه‌تجربي از ميان پسران نوجوان داراي اضافه‌وزن (1813 سال، ميانگين قد 154.33 سانتي‌متر، ميانگين شاخص تودۀ بدني 27.05 كيلوگرم بر متر مربع)، 30 نفر به‌صورت داوطلبانه در 3 گروه 10 نفره شامل گروه تمرين تناوبي كوتاه‌مدت (9 وهلۀ 30 ثانيه‌اي، 100تا 110 درصد حداكثر سرعت با 150 ثانيه استراحت)، طولاني‌مدت (4 وهلۀ 150 ثانيه‌اي، 90 تا 95 درصد حداكثر سرعت با 240 ثانيه استراحت) و گروه كنترل قرار گرفتند. 48 ساعت قبل از شروع و بعد از اتمام پروتكل ورزشي، وزن، قد، شاخص تودۀ بدني و درصد چربي به‌وسيلۀ دستگاه تعيين تركيب بدني اندازه‌گيري و نمونه‌هاي خوني براي تعيين شاخص‌هاي اينترلوكين6، اينترلوكين 10 و پروتئين واكنشي C اخذ شد. نتايج نشان داد 8 هفته تمرين تناوبي با شدت بالا موجب افزايش اينترلوكين 10 و كاهش پروتئين واكنشي C مي‌شود. اما بر اينترلوكين6 تأثير معناداري ندارد. همچنين مشخص شد بين دو نوع تمرين كوتاه‌مدت و بلندمدت HIIT هيچ تفاوتي در تأثيرگذاري بر شاخص‌هاي مدنظر وجود ندارد. براساس يافته‌ها مي‌توان گفت نوجوانان داراي اضافه‌وزن يا چاق احتمالاً بتوانند با استفاده از تمرينات HIIT سيستم ضدالتهابي خويش را با افزايش اينترلوكين6 و كاهش پروتئين واكنشي C تقويت كنند. اما براي تعيين اثر اين تمرينات بر اينترلوكين 6 به مطالعات بيشتري نياز است.