اثر تاريخ كاشت برتجمع ماده خشك، عملكرد و اجزاي عملكرد ژنوتيپ‌هاي مختلف كينوا (Chenopodium quinoa Willd.)

به‌منظور بررسي اثر تاريخ كاشت بر عملكرد و اجزاي عملكرد ژنوتيپ‌هاي مختلف كينوا، آزمايشي فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار طي دو سال زراعي 98-1397 و 99-1398 در شهرستان كوار استان فارس به اجرا درآمد. فاكتورهاي آزمايش عبارت بودند از: ژنوتيپ‌هاي كينوا (Q29، Q26، Red Carina، Titicaca و Giza1) و تاريخ‌هاي كاشت (بيست و سي بهمن و ده اسفند). اثر تيمارهاي تاريخ كاشت و ژنوتيپ بر عملكرد دانه، ارتفاع، وزن هزار دانه، زيست‌توده و تعداد پانيكول معني‌دار بود. كارايي مصرف آب ژنوتيپ‌هاي مورد بررسي با عملكرد دانه ارتباط خطي مثبت و معني‌دار (0.715r2=) داشت و بالاترين ميزان كارايي مصرف آب متعلق به ژنوتيپ Giza1 در اولين تاريخ كاشت به مقدار 1.4 كيلوگرم دانه بر متر مكعب آب حاصل شد. تأثير تاريخ كاشت و ژنوتيپ بر آهنگ تجمع ماده خشك، سهم انتقال مجدد و كارايي انتقال مجدد مواد فتوسنتزي معني‌دار بود. ژنوتيپ Q29 با 6.1 گرم بر متر مربع در روز بالاترين ميزان آهنگ تجمع ماده خشك را داشت. بالاترين سهم انتقال مجدد مواد ذخيره‌اي و كارايي آن متعلق به تاريخ كاشت اول كينوا در بيستم بهمن بود. بيشترين عملكرد دانه از كاشت ژنوتيپ Q26 در تاريخ كاشت بيستم بهمن به مقدار40-80 كيلوگرم در هكتار به‌دست آمد. تاخير در كاشت در كليه ژنوتيپ‌ها باعث كاهش عملكرد شد. باتوجه به نتايج حاصله، ژنوتيپ Q26 در تاريخ بيستم بهمن به‌عنوان بهترين تيمار آزمايش معرفي شد.