بررسي مؤلفه‌هاي توسعۀ كارگاه‌هاي فرآوري محصولات باغي در شهرستان دورود

توسعه صنايع كشاورزي كوچك مقياس (كارگاه‌هاي تبديل و فرآوري) مي‌تواند نقش موثري در كاهش ضايعات و بازگرداندن ارزش افزوده محصولات كشاورزي به جامعه محلي داشته و زمينه‌ساز كاهش فقر و توسعه كشاورزي و به تبع آن توسعه روستايي شود. تحقيق حاضر با هدف بررسي عوامل موثر بر توسعه كارگاه‌هاي فرآوري محصولات باغي در شهرستان دورود و به روش پيمايشي انجام شد. ابزار اصلي جمع‌آوري داده‌ها پرسشنامه، روش جمع‌آوري داده‌ها مطالعه اسنادي و مصاحبه و جامعه مورد مطالعه باغداران بودند. براي تجزيه و تحليل و توصيف داده‌ها علاوه بر آماره‌هاي پراكندگي و مركزيت، از ضريب تغييرات و تحليل عاملي تأييدي استفاده شد. نتايج اين تحقيق نشان داد، مؤلفه‌هاي توسعه كارگاه‌هاي فرآوري محصولات باغي در پنج گروه اصلي قابل تقسيم‌بندي هستند. اين مؤلفه‌ها عبارتند از: عوامل قانوني ـ حمايتي، نظير آگاه‌سازي بهره‌برداران از سياست‌ها و برنامه‌هاي حمايتي موجود و نيز اطلاع از مقررات و الزامات قانوني در اين زمينه؛ عوامل فني ـ زيرساختي، همانند بهبود دسترسي به جاده‌ها و زيرساخت‌ها و وسايل حمل و نقل؛ عوامل فردي ـ انگيزشي، از قبيل انگيزه و علاقه بهره‌برداران به راه‌اندازي اين قبيل كارگاه‌ها و تمايل اعضاي خانواده براي مشاركت در اين كارگاه‌ها؛ عوامل اجتماعي نظير امكان جلب مشاركت زنان و دختران در اين قبيل كارگاه‌ها و اقتصادي مانند وجود تقاضا براي محصولات اين قبيل كارگاه‌ها. اين عوامل تأثير زيادي در توسعه كارگاه‌هاي فرآوري محصولات باغي در شهرستان دورود داشته و توجه به آنها مي‌تواند زمينه‌ساز توسعه اين كارگاه‌ها باشد.