مقايسه اثربخشي يادگيري مغزمحور و تفكر خلاق در ارتقاء مهارت‌هاي اجتماعي دانش‌آموزان

مقدمه: براي موفقيت در روابط بين فردي به مهارت‌‌‌هاي اجتماعي نيازمنديم. احساسات مثبت و رضايت از خود حاصل موفقيت در اين روابط است. پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي يادگيري مغزمحور و تفكر خلاق در ارتقاء مهارت‌هاي اجتماعي دانشآموزان پسر پايه نهم متوسطه شهرستان بناب انجام گرديده است.روش: نوع پژوهش، نيمه‌آزمايشي با پيش آزمون‌پس آزمون بود و جامعه آماري اين پژوهش را دانش‌آموزان پسر پايه نهم متوسطه اول سال تحصيلي 14001399 شهرستان بناب تشكيل داده بودند. از بين اين دانش‌آموزان 45 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند. دانش‌آموزان به طور تصادفي در سه گروه 15 نفر به صورت دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل قرار گرفتند. تعداد جلسات آموزشي، 15 جلسه‌ي 45 دقيقه‌اي براي هر كدام از گروه‌هاي آزمايش بود. جمع‌آوري اطلاعات به وسيله پرسشنامه رشد مهارت‌هاي اجتماعي كرامتي (1386) صورت گرفت. اطلاعات به دست آمده توسط تحليل كوواريانس و با نرم افزار SPSS26 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: يافته‌هاي به دست آمده از تحليل كوواريانس نشان داد، كلاس‌هاي آموزشي در افزايش مهارت‌هاي اجتماعي گروه‌هاي آزمايش موثر بوده است. همچنين تفكر خلاق 39.2 درصد و آموزش مبتني بر مغز 37.9 درصد واريانس نمرات مهارت‌هاي اجتماعي را تبيين كردند.نتيجه‌گيري: بر ‌اساس يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت كه، آموزش يادگيري مغزمحور و تفكر خلاق تأثير معني‌داري (0.05 p) بر روي مهارت‌هاي اجتماعي گذاشته و موجب ارتقاء آن در گروه‌هاي آزمايش گرديده است. همچنين تأثير تفكر خلاق در ارتقاء مهارت‌هاي اجتماعي بيشتر از يادگيري مغز‌محور بوده است.