جامعه پسندي در دانشجويان: نقش ابعاد سرشت- منش و حمايت اجتماعي ادراك شده

مقدمه: جامعه پسندي با انواع شاخص هاي روانشناختي مثبت در ارتباط است. هدف اساسي پژوهش حاضر بررسي نقش ابعاد سرشت و منش و حمايت اجتماعي ادراك شده در جامعه پسندي دانشجويان بود. روش:  پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آماري پژوهش شامل تمامي دانشجويان دانشگاه پيام نور مركز رشت در سال تحصيلي 991398 بودند. 220 دانشجو با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. داده ها به وسيلۀ شاخص هاي ضريب همبستگي و تحليل رگرسيون تجزيه و تحليل شدند. شركت كنندگان مقياس شخصيت جامعه پسند پنر  ( 2002 )، پرسشنامه سرشت و منش (آدان سراگرابولسا، ساسي و ناتاله (2009 ) و مقياس چند بُعدي حمايت اجتماعي ادراك شده (زيمت، دالم، زيمت و فارلي، 1988) را تكميل نمودند. يافته ها: نتايج نشان داد، جامعه پسندي با پاداش وابستگي، خودراهبري، همكاري، خودفراروي و حمايت اجتماعي ادراك شده همبستگي مثبت معنادار و با آسيب پرهيزي و نوجويي همبستگي منفي معنادار دارد (01/0.(p همچنين تحليل رگرسيون گام به گام نشان داد كه همكاري 33/0، حمايت اجتماعي ادراك شده 11/0 و خودراهبري 02/0 از واريانس جامعه پسندي دانشجويان را به طور معناداري پيش بيني نمودند (01/0 p) نتيجه گيري: با توجه به نقش ابعاد سرشت و منش و حمايت اجتماعي ادراك شده در جامعه پسندي دانشجويان، يافته هاي اين مطالعه تلويحات مهمي در اين افراد دارد.