اثر ابعاد شناختي و رفتاري اضطراب اجتماعي بر استفاده آسيب‌زا از اينترنت با ميانجيگري نقش‌هاي جنسيتي

مقدمه: اين پژوهش به منظور بررسي رابطه بين ابعاد اضطراب اجتماعي و استفاده آسيب زا از اينترنت با ميانجيگري نقش‌هاي جنسيتي صورت گرفت.  روش: پژوهش حاضر توصيفي از نوع مدل معادلات ساختاري بود. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان پسر مشغول به تحصيل در نيمسال دوم تحصيلي 1399-1400 ساكن شهر دامغان بود كه از اين ميان  250 نفر از طريق فراخوان اينترنتي در پژوهش شركت كردند. در پژوهش حاضر از مقياس اضطراب اجتماعي (پاپلك و ويدك، 2008)، نقش‌هاي جنسيتي (بولديزار، 1999) و پرسشنامه استفاده آسيب زا از اينترنت (كالوو فرانسس، 2016) به عنوان ابزار استفاده گرديد. ارزيابي الگوي پيشنهادي از طريق الگويابي معادلات ساختاري (SEM) و با استفاده از نرم افزار ليزرل انجام شد. روابط واسطه‌اي در الگوي پيشنهادي نيز با استفاده از روش بوت استرپ آزموده شدند.  يافته‌ها: نتايج حاكي از برازش مناسب مدل بود و نشان داد كه بعد رفتاري اضطراب اجتماعي با ميانجيگري نقش جنسيتي مردانگي اثر غيرمستقيم بر استفاده آسيب زا از اينترنت دارد (05/0 p).  نتيجه‌گيري: يافته‌هاي پژوهش حاضر چهارچوب مفيدي را در شناسايي مؤلفه‌هاي تأثيرگذار در حوزه روانشناسي اجتماعيفرهنگي در استفاده آسيب زا از اينترنت فراهم مي‌كند. نتايج حاصل از اين يافته‌ها به ضرورت توجه به نقش جنسيتي مردانگي در كاهش اضطراب اجتماعي و استفاده آسيب زا از اينترنت در دانش آموزان تأكيد ويژه مي‌كند.