اثربخشي تدريس مدل هفت مرحله‌اي چرخه يادگيري بر بهبود مهارت‌هاي تفكر خلاق و حل مسأله در درس مطالعات اجتماعي دانش‌آموزان ابتدايي

پژوهش حاضر با هدف شناسايي ميزان اثربخشي تدريس مدل هفت مرحله اي چرخه يادگيري بر بهبود مهارت‌هاي تفكر خلاق و حل مسأله دانش آموزان ابتدايي انجام پذيرفت. طرح پژوهش حاضر به شيوه تجربي و از نوع طرح پيش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش كليه دانش آموزان دختر پايه ششم ابتدايي آموزش و پرورش شهرستان دهگلان در سال تحصيلي 99-1398 بود، كه با توجه به نوع پژوهش، نمونه آماري شامل دو كلاس 20 نفري بود كه به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب و گروه آزمودني تحت آموزش(مدل هفت مرحله اي چرخه يادگيري) قرار گرفتند و در مقابل، گروه كنترل هيچ آموزشي دريافت نكرد. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه تفكر خلاق Torrance(1981) و پرسشنامه مهارت حل مسئلهHepner and Petersen(1982) استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها نيز با روش آماري تحليل كواريانس انجام پذيرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه آموزش مبتني بر مدل هفت مرحله اي يادگيري باعث افزايش معنادار مهارت هاي تفكر خلاق: سيالي(0.001≥P) ، ابتكار (0.000≥P)، انعطاف پذيري (0.000≥P) و بسط (0.034≥P) و حل مسأله (اعتماد به نفس در حل مسأله (0.002≥P)، سبك اجتناب اشتياق (0.006≥P) و كنترل شخصي(0.040≥P) در مرحله پس آزمون مي شود. در واقع تدريس با استفاده از الگوي چرخه يادگيري هفت مرحله اي باعث افزايش متغيرهاي مذكور در جامعه هدف شده است.