بررسي سرواپيدميولوژي كوويد-19 در مشاغل داراي بيشترين تماس با جامعه در غرب ايران، آبان 1399

سابقه و هدف: شيوع واقعي عفونت كوويد19 را فقط مي‌توان با بررسي‌هاي سرولوژيكي مبتني بر جمعيت تخمين زد. افراد مبتلا كه فاقد علايم باليني هستند قابل شناسايي و گزارش نمي‌باشند. هدف اين مطالعه بررسي سرواپيدميولوژي تعيين شيوع سرمي كوويد19 در مشاغل داراي بيش‌ترين تماس با جامعه در غرب ايران بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مقطعي كه از 15 تا 25 آبان سال 1399 انجام شد، تعداد 1106 نفر از افراد داراي بيش‌ترين تماس شغلي با جامعه (به‌جز گروه‌هاي پزشكي) در شهرهاي سنندج، كرمانشاه و همدان انتخاب شدند. جمع‌آوري اطلاعات از دو طريق پرسشنامه و گرفتن 3 ميلي‌ليتر خون وريدي انجام گرفت. براي تعيين شيوع سرمي ايمنوگلوبين با استفاده از كيت يوروايميون، سطح IgG اندازه‌گيري شد. يافته‌ها: در كل IgG آنتي‌بادي 317 نفر (28/7 درصد) از شركت‌كنندگان تا 25 آبان 1399 مثبت بود. در شهرهاي سنندج، همدان و كرمانشاه به ترتيب IgG ،132 نفر (0/32 درصد)، 88 نفر (0/26 درصد) و 99 نفر (27/3 درصد) مثبت بود. ميزان مثبت بودن آنتي‌بادي IgG به تفكيك شهر متفاوت از هم نبودنــد (0/158 P=). از كل 317 فرد IgG مثبت، 112 نفر( 35/4 درصد) بدون علامت بودند و تنها 10 نفر (3/2 درصد) سابقه بستري در بيمارستان به‌دليل كوويد19 را داشتند. استنتاج: شيوع آنتي‌بادي كوويد19 در مشاغل داراي بيش‌ترين تماس با جامعه، نشان داد كه افراد مواجهه داشته بسيار بيش‌تر از موارد تاييدشده در كشور است. با توجه به اين‌كه درصد بالايي از افراد بدون علامت هستند، ايجاد بستر و تجهيزات مناسب حفاظت فردي و وضع قوانين سخت گيرانه جهت رعايت پروتكل‌هاي بهداشتي توسط مشاغل داراي بيش‌ترين تماس با جامعه، نقش به‌سزايي در محدود كردن انتشار بيماري دارد.