انديشۀ «هانا آرنت» و امكان تحول در روابط بين‌الملل

جريان اصلي در روابط بين الملل و به طور خاص واقع گرايي، خشونت را از اجزاي اصلي و جدايي ناپذير روابط بين الملل مي داند. گونه هاي مختلف واقع گرايي، سرشت انسان و نظام بين الملل را ذاتاً خشونت آميز تلقي مي كنند. نظريۀ قدرت سياسي «هانا آرنت» به عنوان يك كنش جمعي و غيرخشونت آميز، اين فرض بنيادين را به چالش مي كشد و چشم اندازي نوين به آنچه جوهر سياست است ارائه مي كند. در تفكر آرنت، مفهوم «وضعيت انسان» متضمن نفي هرگونه ذات‌پنداري يا جوهرگرايي درباره انسان است و فضاي نظري جديدي براي فهمي نوين از روابط بين الملل مي گشايد كه در آن، انسان ها به كارگزاران اصلي سياسي تبديل مي شوند. برخلاف جريان اصلي روابط بين الملل و واقع گرايي به طور خاص از نظر آرنت، افراد و نه دولت ها مي توانند بازيكنان اصلي در روابط بين الملل باشند (هرچند او وضعيت موجود بين المللي را چنين نمي بيند و نگاهي واقع‌گرايانه به آن دارد). در اين مقاله، ما با به هم پيوستن ابعاد مختلف انديشه سياسي آرنت مي كوشيم تا نشان دهيم كه چه حوزه هايي از نظريه سياسي آرنت با روابط بين الملل ارتباط پيدا مي كند و بينش او (به ويژه زماني كه در پيوند با بينش هايي از ساير متفكران قرار گيرد)، چه زمينه اي براي طرح تغييرات ممكن در عرصۀ سياست جهاني مي تواند ارائه كند.