جايگاه كودكان آفرينشگر و خلاق در فضاهاي زيست شهري با تأكيد بر مؤلفه‌هاي مشاركت‌پذيري و حس تعلق به محيط

طراحي فضاهاي زيست‌شهري براي كودكان، به‌منظور ايجاد تعاملات اجتماعي با محيط و ايده‌پردازي كودكان حائز اهميت است. اين پژوهش در پي دست‌يابي به مؤلفه‌هايي در فضاي شهري است كه آموزش‌وپرورش كودك را‌ همراه داشته باشد. روش تحقيق در اين پژوهش، تحليلي توصيفي بر پايه‌ تحليل محتواست و براي دست‌يابي به يافته‌هاي پژوهش از روش پيمايشي (زمينه‌اي) استفاده گرديده است و با مقايسه‌ تطبيقي بين ويژگي‌هاي نمونه‌ها و تحليل محتوا تلاش گرديد كه مؤلفه‌هاي كليدي براي طراحي فضاهاي شهري متناسب با آفرينشگري كودكان به‌دست آيد. اين پژوهش كه بر پايه‌ تلفيق نظريات مرتبط با موضوع و با در نظر گرفتن فضايي مناسب و داراي مؤلفه‌هاي كالبدي موردنظر و تهيه‌ چك‌ليست‌هايي هدفمند جهت سنجش رفتار كودكان انجام شد و سپس اطلاعات به‌دست آمده با استفاده از نرم‌افزار Spss22 و آزمون‌هاي آماري تحليل شد. سپس با استفاده از روش كاي‌دو مدل پژوهش بر‌اساس روابط ميان متغيرها تدوين گرديد. نتايج تحقيق نشان‌دهنده‌ آن است كه مهم‌ترين مؤلفه‌هاي تأثيرگذار بر افزايش خلاقيت كودكان، ايجاد فرصت براي تعاملات مثبت اجتماعي كودكان، امكان تحريك حواس كودك در محيط، ايجاد فضايي براي نمايش شايستگي‌هاي فردي در تعامل با محيط، ايجاد حس تعلق به محيط، آموزش مراقبت از محيط‌زيست، ايجاد مسيرهايي براي ايده‌پردازي، مشاركت‌پذيري در‌ فضاي بازي به‌عنوان ابزار آموزشي هستند كه در طراحي فضاهاي شهري كودكان باعث نجات آنان از فضاهاي ماشيني موجود در پارك‌ها مي‌گردد.