واكنش برخي صفات فيزيولوژيكي ارقام ذرت به تنش شوري

مقدمه و هدف: تنش شوري يكي از مهمترين تنش هاي محيطي است كه بسياري از فرآيندهاي رشدي، تغذيه اي، فيزيولوژيكي و بيوشيميايي گياهان را تحت تأثير قرار مي دهد. مواد و روش ها: به منظور بررسي پاسخ وزن تر گياهچه ، مواد اسموليتي، غلظت رنگدانه هاي كلروفيل، ميزان رطوبت نسبي برگ (RWC) و مقدار سديم و پتاسيم در ارقام ذرت، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار در گلخانه دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي مغان در سال 1399 اجرا شد. فاكتور اول سه سطح شوري شامل صفر، 100 و 200 ميلي مولار سديم كلريد و فاكتور دوم شش رقم ذرت شامل SC647، TWC647، SC704، SC705، SC706 و SC715 بودند. يافته ها: نتايج حاصل نشان داد كه با افزايش سطوح مختلف شوري وزن تر گياهچه ها، RWC و غلظت رنگدانه هاي كلروفيل به طور معني دار كاهش يافت و با افزايش سطوح مختلف شوري غلظت پرولين، گلايسين بتائين و مقدار سديم و پتاسيم افزايش معني داري نشان داد. بين ارقام مختلف ذرت از نظر صفات وزن تر گياهچه ها، مواد اسموليتي، غلظت رنگدانه هاي كلروفيل، RWC و مقدار سديم و پتاسيم اختلاف معني دار مشاهده شد. تنش شوري 100 و 200 ميلي مولار سديم كلريد نسبت به شرايط عادي به ترتيب حدود 10 و 18 درصد سبب كاهش وزن تر گياهچه هاي ذرت شد. نسبت به شرايط عادي همبستگي بين صفات نشان داد كه بين وزن تر گياهچه و نسبت سديم به پتاسيم (Na+/K+) ارتباط مثبت و معني دار وجود داشت همچين بين مواد اسموليتي، مقدار رنگدانه هاي كلروفيل و غلظت سديم و پتاسيم ارتباط مثبت و معني دار مشاهده شد. رقم تري وي كراس TWC647 با بيشترين وزن تر، غلظت پتاسيم و مواد اسموليتي متحمل به تنش شوري شناسايي شد. نتيجه گيري: براساس نتايج حاصل، ارقام متحمل به تنش شوري از طريق افزايش ميزان مواد اسموليتي و تنظيم تعادل بين يون هاي سديم و پتاسيم مي توانند تنش شوري القاء شده در گياه ذرت را تحمل كنند.