مطالعه شاخص توانايي كار (WAI) و ارتباط آن با ويژگي هاي فردي در آتشنشان ها

زمينه و هدف: ارزيابي توانايي جسماني كاركنان براي انجام كار، حايز اهميت بوده و آتشنشاني يكي از شغل هاي حياتي است؛ لذا مطالعه حاضر با هدف ارزيابي شاخص توانايي كار و شناسايي برخي از عوامل موثر بر آن در آتشنشان ها صورت گرفت. روش كار: اين مطالعه مقطعي با حضور ۱۰۱ نفر از آتشنشان هاي سطح شهر زاهدان در سال ۱۳۹۷ انجام شد. افراد به روش سرشماري وارد مطالعه شدند. جمع آوري اطلاعات به كمك يك پرسشنامه دو قسمتي (اطلاعات جمعيت شناختي و شاخص توانايي كار WAI) انجام شده و تجزيه و تحليل داده ها نيز با استفاده از نسخه ۲۴ نرم افزار SPSS انجام شد. يافته ها: ميانگين سن و سابقه كار آتشنشان هاي مورد مطالعه به ترتيب، ۶/۷۰ ±۳۴/۱۸ و ۶/۷۹ ±۸/۴۷ سال بود. تنها ۱۸ نفر (۱۷/۸ درصد) از آتشنشان ها مجرد بوده و بيشتر افراد حداقل يك بار در هفته ورزش مي كردند. ميانگين نمره WAI در اين مطالعه ۳/۵۶ ±۴۴/۳۳ بوده و بيشتر آن ها در محدوده عالي قرار داشتند. با افزايش سن و سابقه كاري، WAI كاهش يافته؛ همچنين ارتباط معناداري بين وضعيت تاهل و ورزش هفتگي با WAI وجود داشت. نتيجه گيري: به طور كلي وضعيت آتشنشان هاي مورد بررسي، از لحاظ توانايي انجام كار مطلوب بود. با اين حال با توجه به ارتباطي كه بين ويژگي هاي فردي و اين شاخص وجود داشت، لازم است وظايف افراد مسن تر و با سابقه كاري بيشتر تعديل شود.