بررسي احساس حرارتي ذهني و ارتباط آن با استرس، اضطراب، افسردگي و عملكرد شناختي دانشجويان

زمينه و هدف: احساس حرارتي حسي مستقيم از درجه حرارت هوا نيست، بلكه به چگونگي احساس افراد و تجربه حسي و پديده رواني مربوط است كه مي‌تواند بر عملكرد، بهره‌وري، نگرش و احساس رضايت آنان تأثيرگذار باشد. مطالعه حاضر با هدف تعيين احساس حرارتي ذهني و ارتباط آن با استرس، اضطراب، افسردگي و عملكرد شناختي دانشجويان انجام شد. روش كار: مطالعه توصيفي - تحليلي حاضر روي ۱۶۷ نفر از دانشجويان پسر دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در فصل زمستان (اواسط دي ماه تا آخر بهمن ماه) سال 1397 انجام شد. احساس حرارتي ذهني دانشجويان در يك مقياس هفت نقطه‌اي و دماي محيط و رطوبت در اتاق مربوط به هر دانشجو اندازه‌گيري شد. براي سنجش استرس، اضطراب از پرسشنامه DASS42 و عملكرد شناختي از دستگاه Reaction Timer استفاده شد. داده‌هاي جمع‌آوري شده نيز با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۰ تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: ميزان استرس، اضطراب و افسردگي دانشجويان به ترتيب ۴۰، ۴۷/۳ و ۴۱/۳ درصد بود. ميانگين دماي محيط خوابگاه C ° ۲۰/۳۲۶، ميانگين رطوبت نسبي ۵۶/۷۸ و احساس حرارتي ذهني ۲۹/۹ درصد دانشجويان از دماي محيط در مقياس خنثي بود. ارتباط معني‌داري بين احساس حرارتي ذهني دانشجويان با استرس، اضطراب و ميانگين زمان واكنش تشخيصي، انتخابي رنگ‌ها، انتخابي صداها، تعداد خطاها در بخش تشخيصي و انتخابي صدا به دست آمد. نتيجه‌گيري: زماني كه احساس حرارتي ذهني دانشجويان فاقد احساس حرارتي خنثي باشد و در سطوح مختلف احساس گرما يا سرما قرار بگيرد، بر استرس، اضطراب و آزمون هاي زمان واكنش (زمان واكنش تشخيصي، زمان واكنش تشخيصي رنگ ها و صداها) تأثير منفي دارد؛ به طوري كه استرس، اضطراب، مدت زمان واكنش به محرك ها و تعداد خطاها افزايش مي يابد. همچنين احساس ذهني دانشجويان از دماي محيط اطراف خود به عنوان فاكتوري بسيار مهم و تأثيرگذار به دست آمد؛ زيرا علاوه بر اينكه بر استرس و اضطراب مؤثر بود، بر زمان واكنش تشخيصي و انتخابي آنان نيز تأثير به سزايي داشت.