تأثير شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي بر اجتناب تجربه‌اي و اضطراب مرگ زنان سالمند

پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير شناخت درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي بر اجتناب تجربه اي و اضطراب مرگ زنان سالمند انجام شد. روش پژوهش، نيمــه آزمايشــي بــا طــرح پيش آزمونپس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماري پژوهش را تمامي سالمندان زن ساكن در سراي سالمندان امين اسلام مهاباد در زمستان 1398 تشكيل دادند. از بين آنها 30 نفر به روش نمونه گيري در دسترس وارد پژوهش شدند و به صورت تصادفي در گروه آزمايش (15 نفر) و گروه گواه (15 نفر) گمارده شدند. گروه آزمايش، پروتكل شناخت‌درماني مبتني بر ذهن آگاهي را در 8 جلسه 90 دقيقه اي به صورت گروهي دريافت كردند و گروه گواه به مدت 2 ماه در ليست انتظار قرار گرفت. به منظور جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه هاي پذيرش و عمل (بوند و همكاران، 2011) و اضطراب مرگ (تمپلر، 1970) استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيره استفاده شد. يافته هاي حاصل از تحليل داده هاي پژوهش نشان داد كه با كنترل اثر پيش آزمون، بين ميانگين نمرات پس آزمون افراد گروه هاي آزمايش و گواه در متغيرهاي اجتناب تجربه اي و اضطراب مرگ، تفاوت معناداري وجود داشت. با توجه به نتايج اين پژوهش پيشنهاد مي شود تا مشاوران، روان شناسان و روان درمانگران از شناخت‌درماني مبتني بر ذهن آگاهي به عنوان مداخله اي تأثيرگذار در جهت كاهش اجتناب تجربه اي و اضطراب مرگ سالمندان بهره ببرند.