پيش‌بيني بهزيستي روان‌شناختي مادران كودكان مبتلا به اختلال يادگيري ويژه براساس ميزان كمال‌طلبي و اميد به زندگي آنان

پژوهش حاضر با هدف پيش‌بيني بهزيستي روان‌شناختي مادران كودكان داراي اختلال يادگيري ويژه براساس ميزان كمال‌طلبي و اميد به زندگي آنان در شهرستان بناب انجام يافته است. پژوهش حاضر از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر را مادران كودكان داراي اختلال يادگيري ويژه تشكيل مي‌دادند و نمونه پژوهش شامل 80 نفر از مادران بودند كه به وسيله روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع‌آوري اطلاعات از پرسشنامه اميد به زندگي اشنايدر(SHQ)، مقياس چند بعدي كمال‌طلبي (MPS) و مقياس بهزيستي روان‌شناختي ريف (RPWBS) استفاده شد. براي تحليل داده‌ها، آزمون معني‌داري ضريب همبستگي و تحليل رگرسيون گام به گام مورد استفاده قرار گرفتند. نتايج پژوهش نشان داد، اميد به زندگي رابطه مستقيم و معناداري با بهزيستي روان‌شناختي و كمال‌طلبي‌خودمدار، رابطه معكوس معناداري با بهزيستي روان‌شناختي دارند (01/0P ). همچنين نتايج تحليل رگرسيون خطي نشان داد كه كمال‌طلبي‌خودمدار و اميد به زندگي 44٪ واريانس مربوط به بهزيستي روان‌‌شناختي را تبيين مي‌كنند. يافته‌هاي پژوهش حاضر مي‌توانند، راه‌‌‌گشاي تحقيقات بيشتر، در خصوص بررسي نقش سازه‌هاي شخصيتي و روان‌شناختي بر بهزيستي روان‌شناختي مادران كودكان داراي نيازهاي ويژه در آينده باشند.