تاثير آموزش تئوري انتخاب بر ارضاي نيازهاي اساسي و سطح پرخاشگري دختران دوره دبيرستان

هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي آموزش تئوري انتخاب بر ارضاي نيازهاي اساسي و سطح پرخاشگري دختران مقطع متوسطه دوم شهر همدان بود. روش پژوهش آزمايشي و در قالب يك طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل انجام شد. جامعه موردنظر در اين پژوهش كليه ي دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر همدان بود كه در سال تحصيلي 139697مشغول به تحصيل بودند، نمونه موردنظر شامل 30 دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه دوم بود كه به روش نمونه‌گيري خوشه اي چندمرحله‌اي تصادفي انتخاب شدند. و در پايان با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده در دو گروه آزمايش و گواه گمارده شدند. براي جمع‌آوري داده ها از پرسشنامه پرخاشگري بأس و پري(1992)(BPQA) پرسشنامه 70 سؤالي نيازهاي اساسي گلاسر(NDI) استفاده شد و براي تجزيه‌وتحليل داده ها از آزمون تحليل كوواريانس چند متغيره با نرم‌افزار 25SPSS_ استفاده شد. نتايج نشان داد كه آموزش تئوري انتخاب بر كاهش پرخاشگري فيزيكي، پرخاشگري كلامي، خشم و خصومت و خلأ ارضاي نياز به بقا،قدرت،عشق،تفريح ،آزادي دانش‌آموزان مؤثر است (0.05 p). در اين پژوهش بيشترين ميزان اثربخشي براي خلأ ارضا نياز به آزادي و كمترين اثربخشي برا خلأ ارضا نياز به عشق و تعلق بود. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه آموزش تئوري انتخاب به دانش‌آموزان دختر مي تواند روش مفيد و كارآمدي در جهت كاهش ابعاد پرخاشگري و خلأ ارضاي نيازها در آن‌ها باشد. از اين اطلاعات مي‌توان در راستاي برنامه‌ريزي درماني و مداخلات باليني به‌منظور كاهش پرخاشگري دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه استفاده كرد.