ارائه مدل سياست‌گذاري قومي در جمهوري اسلامي ايران با رويكرد گراندد تئوري

ايران در طول تاريخ، كشور و ملتي با اقوام و مذاهب بوده است. اين تنوع به مديريت و سياست‌گذاري متناسب در فضاي جغرافيايي نيازمند است. بر همين اساس هدف پژوهش حاضر ارائه مدل سياست‌گذاري قومي در جمهوري اسلامي ايران با رويكرد گراندد تئوري است. روش پژوهش حاضر ازنظر هدف كاربردي و ازنظر روش اجرا كيفي از نوع گراندد تئوري بود. جامعه پژوهش حاضر شامل خبرگان و صاحب‌نظران حوزه سياست‌گذاري قومي بودند. نمونه پژوهش با توجه به اشباع نظري داده‌ها در پژوهش كيفي مشخص شد و بر اين اساس تعداد مصاحبه‌ها با 15 نفر به اتمام رسيد. روش نمونه‌گيري، روش هدفمند بود. ابزار گردآوري اطلاعات در اين پژوهش مصاحبه نيمه ساختاريافته بود و تجزيه‌وتحليل داده‌ها در قالب كدگذاري باز، محوري و گزينشي انجام گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه مدل مناسب سياست‌گذاري قومي در جمهوري اسلامي ايران مبتني بر شش مقوله است: 1. مقوله‌هاي علي (فرهنگي، سياسي امنيتي)؛ 2. شرايط مداخله‌گر (مثبت و منفي)؛ 3. بسترها؛ 4. محوري؛ 5. راهبردها (فرهنگي، اقتصادي، سياسي و امنيتي) و 6. پيامدها (اقتصادي فرهنگي، سياسي امنيتي). براساس مقوله‌هاي شش‌گانه روش داده‌بنياد در نهايت چهار مؤلفه اصلي هويت ملي، هويت ديني، شهروند‌محوري و عدالت‌محوري به‌عنوان مهم‌ترين مؤلفه‌ها شناسايي شدند. با تركيب چهار مؤلفه فوق؛ الگوي «تكثرگرايي ايراني_اسلامي» به‌عنوان الگوي مطلوب سياست‌گذاري قومي در جمهوري اسلامي ايران معرفي شد.