شدت انرژي، ساختار مالكيت و تمركز صنعتي در صنايع كارخانه‌اي ايران

در سال‌هاي اخير توجه به اهميت مصرف بهينه انرژي افزايش چشم‌گيري داشته است. در اين بيان، بخش صنعت يكي از بخش‌هاي پرمصرف انرژي بوده كه شاخص شدت ‌انرژي مصرفي آن همواره بالا مي‌باشد. در اين تحقيق با استفاده از برآوردگر رگرسيون به‌ظاهر نامرتبط به بررسي عوامل مؤثر بر شدت‌ انرژي كارگاه‌هاي صنعتي ده نفر كاركن و بيشتر در ايران پرداخته شده است و دو گروه صنايع انرژي‌بر و صنايع غيرانرژي‌بر با هم مقايسه شده‌اند. نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد، درحالي‌كه قيمت انرژي اثر معكوس بر شدت انرژي در هر دو گروه صنايع دارد، اثرگذاري افزايش قيمت انرژي بر كاهش شدت انرژي در صنايع انرژي‌بر به‌مراتب بيشتر است. ساختار مالكيت و تمركز صنعتي نيز رابطه معكوسي با شدت انرژي صنعت دارند و خصوصي‌تر شدن و افزايش تمركز صنعت موجب كاهش شدت انرژي، به‌ويژه در صنايع انرژي‌بر خواهد شد. اثرگذاري هزينه تحقيق و توسعه بر شدت انرژي اما يا معنادار نبوده و يا برخلاف انتظار، رابطه مستقيمي با شدت انرژي داشته است.