‌‌‌‌مقايسه استرس ادراك‌شده، تعارض كار- خانواده و فرسودگي شغلي در پرستاران و معلمان شهر بندرعباس

مقدمه: با توجه به اهميت بسيار زياد سلامتي و جنبه هاي مختلفي از وظايف و مسئوليت هاي افراد در مشاغل پرستاري و معلمي كه به صورت بالقوه مي توانند براي آن ها فشارآور باشند. بنابراين، پژوهش حاضر با هدف مقايسه استرس ادراك‌شده، تعارض كار خانواده و فرسودگي شغلي در پرستاران و معلمان شهر بندر عباس انجام شد. روش بررسي: پژوهش حاضر توصيفي و از نوع علي مقايسه اي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر، كليه پرستاران و معلمان شهر بندرعباس در نيمسال اول 1398 بود كه 70 نفر پرستار و 70 نفر معلم به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از پرسشنامه استرس ادراك‌شده كوهن و همكاران (1983)، پرسشنامه تعارض كار خانواده كارلسون و همكاران (2000) و پرسشنامه فرسودگي شغلي مسلش (1981) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي و تحليل واريانس چند متغيره (مانوا) تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان داد تفاوت آماري معني‌داري بين دو گروه پرستاران و معلمان در متغيرهاي استرس ادراك شده (9.85=F و 0.01 P)، تعارض كار خانواده (14.77=F و 0.01 P) و فرسودگي شغلي (24.22=F و 0.01 P) وجود داشت. همچنين نتايج حاكي از آن است كه ميانگين نمرات گروه پرستاران در متغيرهاي استرس ادراك‌شده، تعارض كار خانواده و فرسودگي شغلي بالاتر از گروه معلمان است. نتيجه گيري: به طور كلي، سيستم چرخشي و متغير پرستاري باعث شده كه مشكلات بيشتري در عملكرد خانوادگي و استرس كاري در مقايسه با معلمان داشته باشند؛ همچنين، فرسودگي شغلي در ميان پرستاران به دليل نبود امنيت شغلي و آينده روشن بيشتر از معلمان بود.