ارائه مدل بهينه اقتصادي سرمايه‌گذاري در بخش كشاورزي استان مازندران با استفاده از مدل‌هاي تصميم‌گيري چند معياره

توسعه اقتصادي نيازمند سرمايه‌گذاري دربخش‌هاي مختلف اقتصادي است.بخش كشاورزي سهم عمده‌اي از توليد ناخالص داخلي، اشتغال و امنيت غذايي ايرانرا داراست.اهداف اصلي اين تحقيق، شناسايي و اولويت‌بندي پتانسيل‌هاي سرمايه‌گذاري در بخش كشاورزي استان مازندران با استفاده از مدل‌هاي تصميم‌گيري چندمعياره (MCDM) است. بدين منظور، 8 مورد از گزينه‌هاي سرمايه‌گذاري استان شامل: آبياري تحت فشار، احداث باغ و مراتع، برقي‌كردن چاه‌ها، پرورش طيور، آبخيزداري، صنايع تبديلي، شيلات و گلخانه برگزيده شدند وبا 4معيار دوره بازگشت سرمايه، نرخ بازده سرمايه، اشتغال‌زايي و افزايش ظرفيت توليد مقايسه و اولويت بندي شدند.نتايج نشان داد كه در معيار دوره بازگشت سرمايه ونرخ بازده سرمايه،فعاليت‌هايي كه نياز به كارگروهي ندارند و تعداد كمتري در آن‌ها شاغلند در اولويت قرار دارند.همچنين بر اساس محاسبات نهايي، صنايع تبديلي اولويت اول در سرمايه‌گذاري بخش كشاورزي استان را به خود اختصاص داد وآبخيزداري، احداث باغ و مراتع، پرورش طيور، آبياري تحت فشار،شيلات و آبزيان، برقي‌كردن چاه‌ها ودر نهايت گلخانه در اولويت دوم تا هشتم قرار گرفتند. بر اساس نتايج تحقيق پيشنهاد گرديد تسهيل جريان ورود اعتبارات به بخش كشاورزي و تأثير سياست‌هاي مالي دولت بر فعاليت‌هاي بخش خصوصي مورد توجه سياست‌گذاران قرار گرفته و سياست اصلاح و توسعه بخش مالي در اولويت اهداف كشور در حوزه كشاورزي قرار بگيرد.