نقش تحريم هاي اقتصادي بر تأمين مالي ارزي از طريق صادرات فرش دستبافت در حوزهي منافع اقتصاد فردي ( مورد مطالعه : فرش دستبافت سيستان)

چندي است كه از تحريم هاي اقتصادي به عنوان ابزاري در سياست خارجي برخي كشورها عليه ديگر كشورها استفاده مي شود. ايران از دايره اين سياست خارج نبوده و بيش از يك دهه است كه تحت تحريم هاي شديد اقتصادي قرار دارد. توسعه صنعت فرش دستباف خصوصاً براي ايران كه با مشكلاتي از جمله بيكاري فزاينده، دسترسي محدود به منابع ارزي ، اقتصاد نفتي، فرار مالياتي، تورم بالا و ... روبرو است، از اهميت بالايي برخوردار است. اين مطالعه به تأثير تحريم هاي اقتصادي در زمينه منافع اقتصادي فردي و توسعه فرش از ديدگاه بافندگان و دست اندركاران فرش دستبافت سيستان در ابعاد اقتصادي، اجتماعي فرهنگي و زيست محيطي صنعت فرش مي پردازد.  تحقيق نشان ميدهد كه تحريم هاي اقتصادي در زمينه منافع اقتصادي فردي بر ابعاد اقتصادي، اجتماعيفرهنگي و ابعاد زيست محيطي صنعت فرش از ديد تأمين كنندگان صنايع دستي تأثير مي گذارد. Economic sanctions have long been used as a tool in the foreign policy of some countries against others. Iran is not outside the scope of this policy and has been under severe economic sanctions for more than a decade. The development of the handwoven carpet industry is especially important for Iran, which faces problems such as rising unemployment, limited access to foreign exchange resources, oil economy, tax evasion, high inflation, and so on. This study deals with the impact of economic sanctions on personal economic interests and carpet development from the perspective of weavers and those involved in handwoven carpets in Sistan in the economic, sociocultural and environmental dimensions of the carpet industry. Research shows that economic sanctions in the field of individual economic interests affect the economic, sociocultural and environmental dimensions of the carpet industry from the perspective of handicraft suppliers.