بررسي اثرات نامتقارن تغييرات حجم نقدينگي بر ارزش افزوده بخش خدمات در اقتصاد ايران

آگاهي از ساختار و پتانسيل بخش هاي مختلف در اقتصاد ايران يكي از عوامل مهم و مؤثر موفقيت در برنامه ريزي توسعه به شمار مي آيد. بخش خدمات يكي از مهمترين بخش هاي اقتصاد كشور است كه به عنوان موتور رشد ساير بخش هاي اقتصادي عمل مي كند و سهم آن در توليد ناخالص ملي و توسعه به طور مستمر و چشمگير رو به افزايش بوده و از اين بابت، عوامل مؤثر بر ارزش افزوده آن همواره مورد توجه اقتصاددانان و سياستگذاران بوده است. از طرفي بررسي جهت و ميزان اثرگذاري تغييرات حجم نقدينگي بر متغيرهاي كلان اقتصادي، در راستاي تدوين و اتخاذ سياست هاي كلان مناسب اقتصادي همواره حائز اهميت است. با عنايت به سهم بخش خدمات در توليد ناخالص ملي و اشتغال در اقتصاد ايران و جهشهاي حجم نقدينگي در دهه اخير، در اين مطالعه به بررسي و تحليل جهت و ميزان تأثيرپذيري ارزش افزوده بخش خدمات از تغييرات حجم نقدينگي با استفاده از داده هاي سري زماني به صورت سالانه طي دوره 1360 تا 1395 به صورت پويا ميپردازيم. در اين راستا از مدل خودبازگشتي با وقفه هاي توزيعي غيرخطي و رهيافت آزمون كرانه ها استفاده شده است. نتايج حاصل از تحقيق بيانگر تأييد وجود رابطه بلندمدت (هم جمع بستگي( بين متغيرهاي مدل مي باشد. همچنين نتيجه مي شود كه شوك هاي تغييرات حجم نقدينگي داراي اثر نامتقارن بوده و در بلندمدت اثرات بيشتري بر ارزش افزوده بخش خدمات دارند. بر اساس ساير نتايج تحقيق تأثير نرخ سود اعتبارات بانكي بر ارزش افزوده بخش خدمات مثبت و معنيدار بوده و كشش ارزش افزوده بخش خدمات نسبت به تغييرات حجم نقدينگي در كوتاهمدت و بلندمدت بيشتر از نرخ سود اعتبارات بانكي است.