عوامل مرتبط با نگرش پرستاران به مراقبت از سالمندان بيمار: نقش پيشگويي كنندگي نوع دوستي، هوش اخلاقي، رضايت از زندگي و سلامت عمومي

اهداف: نگرش پرستاران در ترجيح كار با سالمندان و همچنين كيفيت مراقبت تأثير مي‌گذارد. هدف اين مطالعه بررسي عوامل مرتبط با نگرش پرستاران نسبت به مراقبت از سالمندان و نقش پيش‌گويي‌كنندگي نوع‌دوستي، هوش اخلاقي، رضايت از زندگي و سلامت عمومي در بيمارستان‌هاي شهر سبزوار در سال 1399-1398 بود. مواد و روش ها: اين پژوهش به صورت مقطعي از نوع توصيفي‌تحليلي بود كه در سال 1399-1398 در بيمارستان‌هاي شهر سبزوار روي 265 پرستاركه به طور تصادفي انتخاب شده بودند، انجام شد. جمع‌آوري اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامه‌هاي اطلاعات جمعيت‌شناختي و پرسش‌نامه‌هاي مقياس نگرش به سالمندي كوگان، هوش اخلاقي لنيك وكيل، نوع‌دوستي كارلو، رضايت از زندگي داينر و سلامت عمومي GHQ28 بود. داده‌ها از طريق آماره‌هاي توصيفي (ميانگين، انحراف معيار، و فراواني) و استنباطي (ضريب همبستگي، رگرسيون خطي، و تي مستقل) با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. سطح معني‌داري 0/05 در نظر گرفته شد. يافته ها: ميانگين سني شركت‌كنندگان 7/17 ±33/10 سال بود. پرستاران نگرش مثبتي نسبت به مراقبت سالمندان داشتند. نمره نگرش پرستاران به طور ميانگين 155/39 و انحراف معيار 17/47 بود بين نگرش پرستاران و متغير‌هاي سن، جنس، وضعيت تأهل، تحصيلات، سابقه خدمت، بخش محل خدمت و سلامت عمومي پرستاران ارتباط معني‌داري وجود نداشت (P 0/05). نتايج مدل رگرسيون چند‌متغيره نشان داد عوامل هوش اخلاقي (0/01=P)، نوع‌دوستي (0/008=P) و رضايت از زندگي (0/03=P) با نگرش پرستاران به مراقبت از سالمندان ارتباط معني‌داري داشت. نتيجه گيري: از آنجا كه نگرش پرستاران به مراقبت از سالمندان با هوش اخلاقي، نوع‌دوستي و رضايت از زندگي قابل پيش‌بيني است به نظر مي‌رسد ارزيابي اين خصايص در پرستاراني كه به ارائه خدمات به سالمندان مشغول هستند مي‌تواند نگرش آنان را مثبت كند و از پديده‌هايي مانند تبعيض سني جلوگيري به عمل آورد.