مدلسازي و شناسايي سيستم سازه پل ميان دو سكوي دريايي با روش شناسايي زير فضاي تصادفي

در اين مقاله هدف آن است تا روش هاي خروجي-تنها، در شناسايي سيستم و تشخيص پارامترهاي مودال سازه ها همچون سكو هاي دريايي، پل ها و... بعنوان جايگزيني براي روش هاي سنتي در اين زمينه همچون تست ضربه و بازديد چشمي مورد بررسي قرار گيرد. درعلوم مهندسي منظور از شناسايي سيستم، شناسايي مشخصات ديناميكي يك سيستم سازه اي يعني سختي، جرم و ميرايي يا معادل آنها شكلهاي مودي، فركانسهاي طبيعي و نسبتهاي ميرايي بوده كه به اختصار شناسايي سيستم سازه اي ناميده ميشود. بدليل محدوديتهاي روش ورودي –خروجي، در سازه هاي واقعي از روش خروجي-تنها براي شناسايي سيستم سازه هاي پيشنهاد مي شود كه مستقل از اندازه گيري نيروي ورودي است. در اين مقاله پس از بيان تعاريفي از مفاهيم شناسايي سيستم و روش خروجيتنها، روش هاي حوزه زمان، حوزه فركانس و حوزه زمانفركانس بررسي مي شود و سپس به جديد ترين پژوهش هاي صورت گرفته در اين خصوص اشاره ميگردد . در انتها مدلسازي يك تير در نرم افزار اجزاي محدود انجام شده و فركانس ها و شكل مود با آنچه كه در برنامه متلب كد نويسي شده مقايسه گرديده است. نتايج الگوريتم هاي خروجي-تنها تطابق مناسبي با مدل اجزاي محدود نشان مي دهند و از اين حيث مي توانند از جمله روش هاي مطمئن جهت پايش سلامت سازه هاو تشخيص آسيب در آن ها مد نظر قرار گيرند.