بررسي تطبيقي شرايط اعمال و اجراي قاعده مقابله با خسارت در نظام حقوقي ايران و آمريكا

به هنگام نقض تعهّدي قانوني يا قراردادي از جانب عامل زيان، شخصي كه در معرض ورود زيان قرار مي‌گيرد، مي بايست به سان انسان متعارف رفتار كرده و اقدام هاي متعارفي را براي دوري از زيان‌هاي قابل اجتناب انجام دهد. استقرار تكليف منوط به اين است كه نخست تعهّدي زير پا گذاشته شود و متعهّدله از نقض تعهّد آگاه گردد و امكان مقابله با خسارت را داشته باشد. با توجه به عدم پيش‌بيني صريح قاعده مقابله با خسارت در حقوق ايران، طبيعي است كه شرايط و نحوه انجام مقابله با زيان نيز تبيين نگرديده است. تحت چه شرايطي تكليف مقابله با زيان بر عهده زيانديده قرار مي‌گيرد؟ چنان چه زيانديده محجور باشد، وظيفه رويارويي با خسارت بر عهده چه كسي خواهد بود؟آيا به هنگام نقض احتمالي قرارداد نيز امكان اعمال قاعده مقابله با خسارت وجود دارد تعهّد زيانديده براي مقابله با خسارت، تعهّدي به وسيله است يا تعهّد به نتيجه؟ و مسائلي از اين قبيل كه مطالعه تطبيقي آنها با حقوق آمريكا مي‌تواند ضمن شناساندن نقاط قوت و ضعف آن، به ياري رويه قضايي و مقنّن در تبيين قاعده مقابله با خسارت بشتابد.