انتقال قهري و قراردادي اموال به فرزندخوانده در حقوق آمريكا (با نگاهي به حقوق ايران)

سرپرستي كودكان و نوجوانان بي سرپرست يا بد‌سرپرست در حقوق ايران شباهت‌هاي زيادي به نهاد فرزندخواندگي در حقوق آمريكا دارد، با اين تفاوت بنيادين كه سرپرستي در حقوق ايران منتج به برقراري رابطه والدفرزندي واقعي ميان سرپرست و فرزندخوانده نشده و صرفاً موجد حقوق و تكاليفي مشابه آن است. اين رابطه حقوقي موجب آثاري مالي و غيرمالي در روابط طرفين خواهد شد كه يكي از مهم ترين آثار مالي، همواره، امكان تحقق ارث ميان ايشان يا وصيت نمودن اموال به نفع يكديگر بوده است. پژوهش حاضر، با تمركز بر حقوق امريكا و رويه قضائي موجود در اين كشور، سعي بر اين داشته تا فروض مختلف تحقق ارث ميان فرزندخوانده و سرپرست، فرزندخوانده و بستگان سرپرست، و فرزندخوانده و والدين واقعي وي را مورد مطالعه قرار دهد. افزون بر اين، امكان استناد به وصيت منعقده به نفع فرزندخوانده در فروض انعقاد وصيت مستقيم از جانب سرپرست يا وصيت غيرمستقيم از جانب بستگان سرپرست را بررسي نمايد. در اين راستا، نگاهي به حقوق ايران و قوانين مدون در اين باره نيز وجود داشته است.