تحليل روند ارتفاع بارش برف در بخش‌­هايي از حوزه‌هاي آبخيزسفيد­رود و درياچه نمك

Detection of Snow Depth Trend in the Parts of Namak Lake and Sefidroud Watersheds

پراكنش زماني و مكاني برف تحت تاثيرتغييرات اقليمي است. اين پژوهش با هدف تحليل روند ارتفاع بارش برف در بخشي از منطقه حوزه‌هاي آبخيز درياچه نمك و سفيدرود انجام شده است. تعيين روند در 27 ايستگاه داراي آمار كافي از سال 1336 الي 1391 انجام گرفت. براي ارزيابي وجود يا عدم وجود روند از آزمون ناپارامتري من–كندال و براي ميزان بزرگي تغييرات از آزمون سن استفاده شد. نتايج تحليل ارتفاع بارش برف نشان داد تعداد سري‌هاي كه داراي روند كاهش ي­اند در سطح معني‌داري 10درصد نسبت به سري­ هاي كه داراي روند افزايش ي­اند بيش‌تر است. از تعداد 27 ايستگاه كه همگي در دي ­ماه بارش برف را ثبت كرده­اند 12 ايستگاه روند افزايش بارش برف را نشان دادند. اين درحالي است كه در بهمن و اسفند‌ماه به‌ترتيب 19 و 23 ايستگاه روند كاهشي ارتفاع بارش برف نشان دادند. هم‌چنين در فروردين‌ماه 12 ايستگاه نشان­دهنده افزايشي بودن روند ارتفاع بارش برف و ايستگاه‌­هاي گرمابدر و سيرا در سطح اعتماد 95درصد روند كاهشي را نشان مي­ دهند.

Temporal and spatial distribution of snowfall was affected by climate changes. This study was carried out detection of snowfall trend in Namak Lake and Sefidroud watersheds. Trend detection was performed on 27 snow survey stations with sufficient data from 1957 to 2008. In this study, non-parametric Mann – Kendall test was used for assessment of existence and nonexistence trend and also Sen Test was for magnitude of trend. Out of 27 stations, all of which recorded snowfall in January, 12 stations show an increasing trend of snowfall. In February and March, 19 and 23 stations show a decreasing trend of snowfall depth, respectively. Therefore, 12 stations show an increasing trend of snowfall depth in April and Garmabdar and Sierra stations show a decreasing trend in 95% the level of confidence.