تحليل ساختاري اثرات متقابل چالش‌هاي اجتماعي ايران در رويارويي با آيندۀ شبكه‌هاي اجتماعي مجازي

غفلت از نگاه آينده‌پژوهانه و آينده‌نگارانه به تحولات ارتباطي آينده و اثرات متأثر از آن در كشور در حال توسعۀ ايران، همواره پيشگامي در ساخت آيندۀ جامعه را با كندي روبه‌رو خواهد كرد و در نتيجه، برنامه‌ريزي كوتاه‌مدت به‌جاي بلندمدت، بي‌تفاوتي به آينده به‌جاي ارتقاي دانايي نسبت به آينده و خلأ قانوني و يا اجرايي‌نشدن قانون به‌جاي همگامي قانوني براساس آينده، شكل خواهد گرفت. هدف اصلي در اين پژوهش، تحليل ساختاري اثرات متقابل مهم‌ترين چالش‌هاي اجتماعي ايران در رويارويي با شبكه‌هاي اجتماعي مجازي است. پژوهش حاضر ازنظر هدف، اكتشافي و ازنظر اجرا، بر رويكرد تركيبي (كمي و كيفي) مبتني است. روش پژوهش به‌طور كلي بر الگوي پوپر مبتني است؛ در مرحلۀ تجزيه‌وتحليل اطلاعات، نتايج پژوهش با به‌كارگيري روش‌ تحليل ساختاري اثرات متقابل و بهره‌گيري از نرم‌افزارهاي SPSS و ميك‎مك به دست آمد. براساس تحليل ساختاري ماتريس دربارۀ اثرات متقابل مستقيم و غيرمستقيم براي مشخص‌شدن چالش‌هاي اجتماعي ايران در رويارويي با آيندۀ شبكه‌هاي اجتماعي مجازي، چنين نتيجه‌گيري شد كه در هر دو اثرات مستقيم و غيرمستقيم، مسئلۀ نافذ و داراي اثرگذاري زياد و تأثيرپذيري كم در سيستم يافت نشد؛ اما مسائلي مانند جنبش و ظهور جوانان نوگرا، ظهور هويت ديجيتال و تغيير سطح مجرميت از مهم‌ترين چالش‌ها محسوب مي‌شوند كه هم تأثيرگذاري زياد و هم تأثيرپذيري زياد در سيستم دارند.