تحليل درآمدهاي دولت در يك اقتصاد كوچك صادر‌كننده نفت به روش تعادل عمومي پوياي تصادفي (DSGE)

هدف از اين مقاله تحليل درآمدهاي نفتي و مالياتي در اقتصاد ايران است. بدين منظور، با استفاده از رويكرد تعادل عمومي پوياي تصادفي، يك الگو براي اقتصاد صادركننده نفت شبيه سازي گرديد. در بخش منابع درآمدي دولت، سعي شد تا با وارد كردن درآمدهاي نفتي و مالياتي در مدل، وجود راهكارهاي لازم جهت برطرف كردن خلاء هاي موجود در ساختار نظام مالياتي مورد بررسي قرار گيرد. تخمين پارامترهاي مدل بر اساس روش بيزين و با استفاده از نرم افزار داينر (Dynare) تحت نرم افزار متلب (MATLAB) بر اساس روش مونت كارلو با زنجيره ماركوف در قالب الگوريتم متروپليس هستينگز و با استفاده از داده‌هاي تعديل فصلي دوره زماني 961368 انجام گرفت. به منظور تحليل شوك، دو سناريو طراحي شد. در سناريو اول، فرض شد كه دولت درآمد نفتي دارد و تمامي درآمدهاي نفتي توسط دولت خرج مي‌شود و دولت اتكايي به درآمد مالياتي ندارد. در سناريو دوم، فرض مي‌شود كه 40 درصد از درآمدهاي نفتي دولت به صندوق توسعه تزريق شده و درصدي از آن به عنوان تسهيلات به بخش‌هاي توليدي تخصيص پيدا كرده و دولت با اتكا بيشتر به انواع درآمدهاي مالياتي هزينه‌هاي خود را تأمين مي‌كند. نتايج بيانگر اين مي‌باشد كه شوك مالياتي و نفتي، يعني كاهش وابستگي به نفت و اتكا به درآمدهاي مالياتي در كوتاه مدت تأثير منفي بر متغيرهاي كلان اقتصادي دارد اما در بلند مدت، با افزايش درآمدهاي مالياتي ميزان توليد و به تبع آن، سرمايه گذاري، مصرف، اشتغال در اقتصاد افزايش يافته است.