تصميم‌گيري ادراكي در حضور محرك طبيعي: يك مطالعه رفتاري

مقدمه: بررسي كمّي تاثير اطلاعات چندگانه مكاني در تصميم‌گيري ادراكي، به دليل پيچيدگي كنترل اين اطلاعات در محرك‌هاي طبيعي كمتر مورد توجه بوده ‌است. در اين پژوهش با كنترل نظام‌مند تعداد و حجم اطلاعات مكاني در يك محرك طبيعي، به مقايسه كمّي وزن اين اطلاعات و تاثير آن در تفكيك چهره‌هاي خنثي پرداخته مي‌شود. اهميت اين مسئله در مطالعه‌ كمّي يك محرك پيچيده طبيعي در بستر تصميم‌گيري ادراكي است. روش‌ كار: آزموني با قابليت كنترل نظام‌مند اطلاعات چندگانه مكاني (ناحيه چشم، بيني و دهان) با ادغام تصاوير چهره طراحي و اجرا شد. اين تصاوير متشكل از يك يا سه مولفه حاوي اطلاعات مكاني متغير در زمان بودند كه با ماسك تركيب و به صورت تصادفي با سطوح سختي متفاوت نمايش داده مي‌شدند. از شركت‌كنندگان خواسته شد تا شباهت بيشتر محرك به يكي از دو نمونه چهره را به صورت پاسخ ‌آزاد اعلام كنند. يافته‌ها: دامنه مثبت كرنل‌هاي روان‌فيزيك براي هر مولفه، نشان مي‌دهد اخذ تصميم با جمع‌آوري اطلاعات مكاني صورت مي‌گيرد. دامنه كرنل‌ براي تمام مولفه‌ها در آزمايه‌هاي سه ‌مولفه‌اي تفاوت معناداري از صفر دارد كه حاكي از اثر تقويت‌كننده وزن اطلاعات مولفه‌ها در راهبردهاي تصميم است. جمع‌آوري اطلاعات چندگانه مكاني را مي‌توان به صورت عمدتا خطي و با وزن موثر هر مولفه با مدل جمع‌آوري بي‌نقص شواهد توضيح داد. نتيجه‌گيري: سازوكار تصميم‌گيري ادراكي در حضور محرك طبيعي با جمع‌آوري بي‌نقص اطلاعات مكاني_زماني قابل توصيف است. اين پژوهش توسعه‌اي از مطالعات پيشين در حضور محرك‌هاي ساده است كه حاوي اطلاعات يكنواخت مكاني بوده‌اند.